გაცისკროვნება დაიწყო მაშინ
ქარი არხევდა ხოდაბუნს როცა,
დანაოჭებულ ჭაობებს იქით
ზღვის მღელვარებამ ზღვა გააოცა.

გაცრეცილ ბინდში წყდება სიზმარი
რომელიც ღამის დანამატია,
მთაგრეხილებში სუფევს ბურუსი
შემოვლებული როგორც მანტია.

გაუფერულდა სიმწვანე თითქოს
გორაკზე მდგომი ბებერი პალმის,
მიყიჩებული შრიალებს ფიჭვი
ფოთლებზე ობი დაედო ლამის.

ხმებიდან ხმებში ირევა ექო
გაჰყვირის სადღაც თუნიქის ბუკი,
და პოეტობის დრო მოვა ისევ
დარაბებს დარი ეღირსა თუკი.