ეს წვერი, ასე ძლიერ რომ გიხდება,
სულ უფრო გმატებს საამო იერს,
ყურებისას მე შეხება მინდება,
სინაზით,ალერსით,მინდება ძლიერ,

ყველაფერი რომ მიმზიდველია
შენში, რასაც კი ვხედავ და ვამჩნევ,
შენს გვერდით მყოფი კი ბედნიერია,
ამას შენს სხეულზე შეხებით აღწევს,

ამ ლექსით გადმოვცემ მე ძლიერ გრძნობას,
რომელიც უკვე მყარად დგას ჩემში,
ეს გრძნობა იწვევს ცხოვრების გმობას,
რომ ვერ ვჩუქნით იმას, რაც არის ჩვენში,

მხოლოდ ყურებით ბოლომდე ვერ ვძღები,
შენს სურათს ვიბეჭდავ წარმოსახვაში,
როდესაც გიხსენებ, მალევე ვნებდები,
გონებაც მითრობს გულს ამის ახსნაში,

მე კარგად მახსოვს ის თეთრი ხელები,
ის თეთრი სხეული, რომელიც შენია,
შენს ყურებაზე ცუდზე ფიქრს ვეშვები,
შენს გვერდით მყოფი ხომ ბედნიერია,

მახსოვს თვალები, მათი ღრმა ხედვა,
ჩემთვის ნაცნობი ტუჩების სიტკბო,
რომ ვერ ვეხები, მაწუხებს სევდა,
შეხების იმედი კი გულს თითქოს მითბობს,

მომწონს მე შენი გულწრფელი ღიმილი,
ჩემში ის უსაზღვრო სიხარულს იწვევს,
უშენოდ ყოფნა კი არის ტკივილი,
რომლის მოთმენაც ყოველდღე მიწევს.