თურმე ავიღე, მე მარტოობის ეს უსასრულო, მწვანე ბილეთი,
დაუსრულებელ, დიად მორევთან მე ამ სიკვდილის გზითღა მივედი.
მე კვლავ ავიღე თურმე ღალატის ეს უდიდესი და გრძელი ჯაჭვი,
ბრბოს "ერთგულების", ამ ხალხის გამო ისე გამაგრდა, რომ ვეღარც გავჭრი.

ბევრი ვიარე და მივადექი თურმე მე ამ ჩემს წითელ სამარეს,
მე "სიყვარულმა" და "მეგობრობამ" სადღაც ჯურღმულშიც კი არ დამმალეს.
მე უგრძნობობამ და მარტოობამ კვლავ გამინათეს ცხოვრების ხაზი,
ჩემი ლექსი კი უწყვეტად გახდა ჩემი გრძნობების ეს პერიფრაზი.

#გიჟითავისუფალია