კვარიათს მაგონებ,
გონიოს შთაგონებ,
მე შენზედ ვგონებ,
სიყვარულს ვმონებ.
კულულს ღვთაებრივს,
თვალწარმტაც სახეს,
გულს შთამაკონებ.
პონტოს ქარიშხალს,
წვიმას და ავდარს,
ცად შეაყონებ.
როცა ვარდს ჰკონებ,
მე შენს სიყვარულს
და აღმაფრენას
კვლავ შეგაგონებ:
სიყვარულს ვმონებ,
კვარიათს მაგონებ,
გონიოს შთაგონებ,
ამ ღამით ლექსაც გამომაგონებ.

გიო 2020