მე ქალაქში ტროტუარებს მივსდევ
შენ სოფელში ბილიკებზე ხარობ.
მე ჰაერი ჭუჭყიანი მჭირდეს
შენ შემწვარი სიმინდების ტარო.

მთები უნდა გიმშვენებდეს ხედებს,
მე კორპუსებს დავითვლი და ასე...
ტბებზე ისევ ვაკვირდები გედებს
შენ მდინარე თევზებით გაქვს სავსე.

მე შუქნიშნის ვითვლი წამს და წუთებს
შენ ვარკვლავებს აკვირდები ცაში.
დილით ადრე ხარს შეაბამ უღელს,
მე კი დილით ყავის სუფრას გავშლი.

შენ შუადღეს ჩამობერტყავ კაკალს
მე კი ისევ ჩემს Facebookს ვსქროლავ.
შენთან ალბათ ისევ კლავენ საკლავს
მე კი უკვე მეათე ღერს ვბოლავ.

შენ წვიმის დროს ბუნება და სუნი,
მე ასფალტის ოღშივარი მათრობს.
გაწელილი დრო, საათის ბრუნი.
შენ კი საქმე გაკაჟებს და გართობს.

მე ზაფხულში შენსკენ ვნატრობ ყოფნას,
შენ სწავლის დროს მობრძანდები აქეთ.
მე სოფელში ვამჯობინე ყოფა
შენ შემორჩი თბილისს და ქმარს მაკეთ.

მერამდენედ ინახულე ანძა,
მერამდენედ ინახულე მტკვარი,
შენ ქალაქი უფრო გაგიბანძდა...
აქ სოფელში უკეთესი არი.