სიცოცხელე გვიხმობს სულ ყველას ერთად,
სიცოცხლე ჩვენი სავსე ტკივილით,
სჯობს შეუწყვეტლივ ვიმღეროთ ერთხმად,
ვიდრე გავფლანგოთ დრონი ჩივილით.

სულ წინ იაირეთ ცხოვრების გზაზე,
გაჰყევით ნათელს ნუ მობრუნდებით,
თორემ სიკვდილიც მოგვყვება კვალზე,
და დაგვეწევა თუ მოვდუნდებით.

ყველაფერი "კარგად" მიდის,
ამინდია კვლავაც დარი,
რაღა მომცემს აწი იმედს,
განწყობა? უიმედოდ, მკვდარი.

მე კი უკან გავჰყურებ ისევ,
მეტი საქმე არმაქ თითქოს,
ჩემს სიცოცხლეს რომ მივხედო,
მერე სხვაზე ვინ იფიქროს.