ასეთი ბედი აქვთ მგონია პოეტებს
ამ სურათს მგონია ვერავინ გაიგებს... ღრუბლებში დავფრინავ და მზეს ვეფერები, და მერე მარტი ვარ... და იებს ვარიგებ. ადრე გაზაფხული ელავენ თვალებში, მზის სხივებს მიწამდე ჩამოაქვთ სიცოცხლე, აქა ვარ და თითქოს ვჩერდები წვალებით... წავალ და მგონია რომ მერეც ვიცოცხლებ... შორი ცა მიზიდავს, შორი ოცნებები, წარსულს დანანება და დარდი სცოდნია... ლექსებში გაშლილან სიცოცხლეს ვენები და სევდა ძვირფასო სიკვდილი როდია... ასეთი ბედი აქვთ მგონია პოეტებს, მგონია პოეტებს ცა უფრო შეშვენით... როგორც მზის ჩასვლილსას გადაშლილ მოლბერტზე ფურცლებზეც სტროფები ჩნდებიან შემთხვევით... ნახატი ცხოვრების, სევდიან ფერებით _ ამ სურათს მგონია ვერავინ გაიგებს... ღრუბლებში დავფრინავ და მზეს ვეფერები, და მერე მარტი ვარ... და იებს ვარიგებ. Selassie |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
