შენ ჩემი სიყვარული ხარ! ჩემი ვნებების რისხვა. შენხარ უკიდეგანო. და პლანეტის მზე ხარ. შენი სიყვარულით არ მასვენებდა მე, ზე ცა. მინდა რომ ჩაწვდე ჩემს გულის ფიქრებს! და მოუსმინო ჩემი გულის სიტყვას. მიყვარხარ!
გლოვის ზარების ამაყი რისხვა დაჩოქილ ღამის თვდებად იქცა ჩაწოლილ ბურუსს სალამი მისცა არსად ჩქარობდა,ჩემს თავთან იჯდა ვატყობ,მიბიძგებს,დავტოვო მიწა გულის სიღრმეში შენც ხომ ეს გინდა და მთელ სივრცეში ტკივილი წვიმდა
ოდესმე რაღაც უკიდეგანო, საოცრად დიდი სიყვარულით გაბერილხარ? სიხარულით, რომელიც გეგონათ დაგკარგავდა, გიტირია? მოფერებიხარ ფიქრებს, რომელსაც დასასრული არ წერებია? განგიცდია რაღაც ისეთი, რასაც შეეძლო დაეკარგე და აღარასდროს