შენ რომ მიყვარხარ ჩემო დაიკო, ასე არავინ ქვეყნად არ მიყვარს. შენით ეს დრო ხომ ორად გაიყო, მე უშენობა ვიცი გამყინავს. მე შენ მიყვარხარ ჩემო დაიკო და მე უშენოდ არ მსურს ცხოვრება. შენზე ლამაზი არ არს, არ იყო, არ მსურს რომ
ზოგჯერ ვფიქრობ და არვიცი ვინვარ, სხვების შექმნილი, ვერ ჩამომრეცხა წვიმამ ნეტავ ოცნება ცვიოდეს ციდან, რომ დავიჭირო მეც მქონდს მინდა. სათხოვარი მაქვს ღმერთთან, თან იმდენი, რომ ვინ მოთვლის ნეტავ, გული, რომელიც ჯერ კიდევ
არ ვიცი გუშინ რა იყო ფიქრები ქარმა წაიღო; ბინდი გაჰკვრია გონებას არ მახსოვს ადრე რა იყო! არ ვიცი თავში რა იყო, არ ვიცი გულში რა იყო; მე მხოლოდ ერთი რამ ვიცი წუთები ქარმა წაიღო!