ხანაც შეშლილი ვარ ხანაც წყნარი,
და ხანაც ბობოქარი ქარი,
ვერავის გავუღე გულის კარი,
ეს გრძნობა მტკინვეული არი.

არ ვიცი რა მინდა ან რა მსურს,
ვერ ვუშველი დანგრეულ სულს,
ხანაც კი ვებრძვი უგულო გულს,
და ზოგჯერ ცხოვრება მძულს.