შუა ზაფხულის დღეებში
ვისვენებ დასიცხულ ხეებში,
და მოახლოვდა ივლისის ბოლო,
შეიქმნა დღეები მთლად უთავბოლო…

სინათლე მზის ეცემა წიგნის ყდას,
თან გვერდით ხილის სასმელი მიდგას,
ვუყურებ ჰორიზონტს და ვუსმენ ჩიტებს,
ვფიქრდები, გული თუ რამდენს იტევს.

სიმშვიდე სოფლის და ბუნების ჰავა,
ჩემი აქ შერწყმა,კითხვა და ხატვა,
მავიწყებს ხმაურს და ქალაქის ქუჩებს
და ამ დროს ხილი ედება ტუჩებს.