შემოდგომაა, ...ჩემი თვე და ჩემი მთაწმინდა. ცა ნისლისფერად იღებება წვიმისფერ ნისლი- ახურავს ქალაქს და უეცრად ისე გაწვიმდა ქოლგას ვაფარებ თავზე, ...ჩემი გრძნობების წისქვილს
შემოდგომაა, მწვანე ფოთლები გაყვითლებულან და ჩემთან ცვივა. ვიცი შენ გზაზე არ შემომხვდები და შენს გარეშე მე ძლიერ მცივა. შემოდგომაა, მწვანე ფოთლები გახუნებულან, დამჭკნარან საწყლად. ვიცი, რომ შენ ვერ განმეორდები, ვერსად
შემოდგომა დგას,წვიმის წვეთები აახმაურებს კვლავ სულის რელსებს არ ვარ პოეტი,შენდამი გრძნობა მაწერინებდა ყოველთვის ლექსებს. შემოდგომაა,სუსხი ბობოქრობს,მე მუდამ შენზე ფიქრები მათბობს როცა ჩემთან ხარ,შენი სურნელი გონებას