შენი ხელები ჩემი თეთრი სისხლით გასვრილა
ზეცა დამტირის, ჩემი ცრემლი თვალებს არ ცვივა
სიცივე მომეც, მიწას მაყრის მე დედაჩემი
მისი ცრემლები ჩემს ცივ სხეულს როგორ აცვივა!?
და რა გინდოდა ?! ცოდვად დაგრჩეს ეს ყველაფერი..

აღარც ღიმილი აღარ არის ჩემს სახეს უკვე, წამში დაკარგულ ოცნებებსაც ვეღარ შევტირი,
აღარაფერი აღარ დამრჩა რაც მქონდა წუხელ,
ვეღარც ვერასდროს ვეღარ შეცვლი რაც მოხდა უკვე...

-მე მის წინაშე ჩემი ცოდვით წარვდექი იცი ?
შენ კი მის ხმასაც ვერ გაიგებ, წყევლა ხარ მისთვის. არ გაპატიებ, არც მას შევთხოვ , აღსრულდეს ცოდვა! ტკივილის ზღვაში ჩაძირული, მოთქვამდე ობლად.
შენი ხელები ჩემი თეთრი სისხლით გასვრილა, და ეს ღიმილი ჩემს სახეზე სულ მთლად წაშლილა

ცივი სხეული სიბნელეში ოთხმა მოიცვა
დედის ნათელიც აღარ მიცავს, ვეღარც მომიცავს...

პ.ს - ეძღვნება ადამიანს რომელსაც რომელსაც სიცოცხლე წაართვეს. ( როგორც ჩანს ვერ გაიგებ როდის დასრულდება ან დაასრულებენ შენს ცხოვრებას, მიუხედავად ამისა ისე ვცხოვრობთ თითქოს უკვდავება ჩვენი იყოს და მაინც.. მაინც არ ვაკეთებთ იმას რაც გულით გვინდა. იცხოვრე უკვდავებით მაგრამ არ ელოდო უსასრულობას < 3 )
131023