არდაბრუნება

გადიან წლები, მაგრამ რაღაც რჩება უცვლელი.
სხეულის ფსკერზე ნასულარი მტკივა ალაგი.
და გეხვეწები, არაფერი არ მითხრა ღმერთზე!
ჩემს ჯოჯოხეთში მისი ჩრდილის კვალიც არ არის.

თითებზე ვითვლი გაცრუებულს მისთვის იმედებს.
ველოდები და ის არაფრით აღარ გამოჩნდა.
ვეღარ ვიხსენებ, მერამდენე შემოდგომაა,
რომ ჩემს სხეულში მისი წყალი_სული ამოშრა.

ახლა, უდაბნო, ველოდები ახალ განაჩენს.
ახლა სულერთი არის ჩემთვის გაზაფხულება.
გადიან წლები, რაღაც მაინც დარჩა უცვლელი,
ისევ მწადია გაფრენა და არდაბრუნება...

ვე რა