დამალულია სიყვარული რითაც მიყვარდი,
დამალულია.. ის ცრემლებიც, თვალებს არ ცვივა,
თითქოს ვიცინი, მიხარია და უცებ მტკივა,
მაგრამ უფლებაც არ მივეცი თვალთ რომ ეწვიმათ..

ზოგჯერ მაგიჟებს, ჩემი ხმები, თავს რომ დაძრწვიან
და როცა დუმან ჭკუიდან მშლის, როგორც ზღვას წვიმა.
რა მიხარია? როცა შემდეგ შიშის ალში ვარ,
თითქოს და მჯერა, ჩემი არაა, ღირსად არ ვთვლი თავს..
და მეშინია, მეშინია.. მერე რას ვიზავ?

- რად გადავიქეც? ვინ ვარ? რა მინდა?!
სული ვარ ვიცი, სავსე ჭურჭელს, რომ წყლად გავდივარ, ვიცლები, ვტოვებ - სადღაც გავრბივარ...
და ბოლოს მაინც ამ მიწაზე, სავსედ ვაგდივარ..
ალბათ ესაა, რაც მე მტეხავს, რაც მე მაშინებს,
ჩემი გრძნობები რაც ჩემშია ჩემს თავს აგიჟებს,
ვიცი რომ არის, ვიცი რომ არის..
თითქოს გადმოდის, მტოვებენ.. მიაქვთ..
მაგრამ ყოველთვის, ჩემს გარშემო ძრვწიან, მაწვიმან.
08082024