ლევან ვარადაშვილი - მე და შენ რომ დავშორდეთ

მე და შენ რომ დავშორდეთ რას იფიქრებს წვიმა იფიქრებს რომ დაგვაშორა ალბათ ქარმა ცივმა მე და შენ რომ დავშორდეთ რას იფიქრებს ქარი იფიქრებს რომ დაშორების მიზეზია ქალი

ალბათ 15 წუთში სისხლით დავიცლები

ანა, სანგარში ვარ ახლა დაჭრილი და ალბათ 15 წუთში სისხლით დავიცლები, ცოტაც მოითმინე, სულ სხვა აპრილიდან, ერთად გაფრინდება შემზარავი წლები,

მთვარეს, ვარსკვლავებს, შევცქერი ცას

შენ ალბათ ახლა სხვასთან ხარ კვლავ, მე კი, უბრალოდ ვუცქერი ცას იცი ნელ-ნელა, ეს გრძნობა მკლავს და მაიც ღამით ვუცქერი ცას.

*****

ჩემი პირელი ლექსია ეს და იმედია მოგეწონებათ არვიცი რამდენად გამომივიდა ველი შეფასებებს თუმოგეწონებათ დავწერ კიდე

მხოლოდ ოცნება

მხოლოდ ფანჯარა ოთხი კედელი მხოლოდ სიცოცხლე განუწყვეტელი მხოლოდ ცრემლები დაუშრეტელი მხოლოდ ფიქრები განუწყვეტელი დენელი დმხოლოდ ოცნება როგორც ზღპარი და ამ ზღაპრებში მოდის ვარსკვლავი. მხოლოდ ოცნება აუხა სიყვარული დაუშრეტელი...

დღეს ისევ ყელში მაქვს ცხოვრება

..მეც ქვევით დავუყევი კიბეებს. ქარი ქრის, მაგრამ შენ არ გცივა, არ წვიმს და მე მაინც ვსველდები... უბრალო წამები მაცვივა, უბრალო დღეებით ვბერდები.

***

ძველ თაროზე წიგნები დევს მიმდევრობით, ბნელ ოთახში შემოიჭრა ჩუმი სევდა... თვალებიდან ცრემლი მოდის გამეტებით, ტკივილი კი სიმორცვესაც უკან ხევდა... შიგნით მტკივა...თითქოს ცეცხლის მწვავდეს ალი,

ვემშვიდობებით ზაფხულს!

მხოლოდ მთებშია თავისუფლება და ზღვა დღეს არის რუჯის მიზეზი. ღიმილიანი,ნაზი დღეები და მეგობრები არს მოგონება. ტანით სოფელში,სულით-კი სხვაგან, ათასი გრძნობა გამძაფრებული, ზღვის ხმაც კი არის უკვე სხვა რაღაც, თითქოს ცხოვრობდე ძალიან ბევრგან.

გადის ცხოვრება ჩქარი ნაბიჯით

გადის ცხოვრება ჩქარი ნაბიჯით და შენც სხეულით უკვე მახინჯით სიბერისაკენ მიექანები და გეზიზღება შენისთანები. ტვინით ვერაფრით მიმხვდარხარ,სად ხარ და კიდევ ცოტაც და,უკვე მზად ხარ

ქალაქს, წვიმის სუნი აქვს ჰარი (მიყვარხარ ჰარი)

ქალაქს, წვიმის სუნი აქვს ჰარი.. ასეთ ამინდებში უფრო მიმძაფრდება სიკვდილზე ფიქრი... უკვე მერამდენედ ვწერ ჩემი ცხოვრების შესაძლო ფინალს, და ვხვდები, რომ ყოვილი მცდეობა, რაღაც დავასრულო, უსასრულობაში გადადის. სიგარეტს დღემდე ვეწევი...