ცხოვრება ეპიტაფია

ცხოვრება მცირედი ეპიტაფია, აქ ბევრი სხეული უბრალოდ ჯართია, მერე კი კითხვები: არ გცივა? არ გშია? ვერ ვხვდები საიდუმლო აქ მართლა რაშია. ოთახში ლურსმანზე კიდია ცხოვრება,მე ვიცი, მონაა თავადაც დროება, ერთი, ღმერთია ამ საზღვარს რომ სცდება,მესამეს

უცნობის ავტორის... უცნობი ლექსი...

ლამაზი დღეა თითქოს ყველა ბედნიერია, გავალ უბანში, ჩამოვჯდები, ხალხიც ბევრია, "დღეს მე ვკისრულობ" დავიძახებ და ბირჟას დავშლი მერე მახლობლად რესტორანში დიდ სუფრას გავშლი ვერვინ მიხვდება მიზეზს ჩემი ხელგაშლილობის, ზოგს დარდის ბრალი ეგონება ზოგს

ჩემი დედა

დიდხანს მინდოდა მეწერა შენზე, როგორ აღმზარდე აქამდე დედა, ვერ ვპოულობდი საჭირო სიტყვებს რაც კი მინდოდა რომ შენზე მეთქვა. ახლა ვეცდები მოკლედ აღვწერო, ყოველი სიტყვა, შენი ნათქვამი, ყოველთვის ვხვდები რომ შენი სიტყვა, იყო ყველაზე

ალბათ სიმართლე

ყველაფერში გაზომილნი, დამტვერილნი მოდიან,მათი გული აღარ დარჩა, ვერ გადარჩა ჰგონიათ,სახლში ისევ სიმარტოვე და სამშობლოს ქონია, ადრე დაობლებულებს, სიკვდილთანაც ომი აქვთ.სადღა არის სიმართლე? დატყვევებულ სულებში,ახლა უკვე

ამ გრძნობას ვერვინ ვერ აქცევს ფერფლად...

(ბიჭი) -გილოცავ! (გოგო)-მეც გილოცავ! (ბიჭი)-უკვე სამი წელი! (გოგო)-ხო ,სამი წელი... (ბიჭი)-სამი წელია რაც შენ ჩემი გოგო გქვია,სამი წელია რაც დილას შენი წუწუნით ვიწყებ,ღამეს კი შენთან საუბარში ვათენებ... (გოგო)-იცი შენთვის საჩუქარი მაქვს...

სევდა

სიცოცხლე არ არსებობს უშენოდ ამბობდა სევდა მომიკეტავს კარებს და იკარგება,მერე გამოჩნდება, მე არ ვარ გიჟი ან ფსიხოპატი შენზე მეტად რომ ვფიქრობდი ახლა მივხვდი შენ ხარ კენტად,

უსათაუროდ

ისევ შუაღამით კვლავაც გამეღვიძა, ჩემზე ვინ იტყვის რომ რა აქვს სადარდელი, ისევ ფიქრები წამში ამერია შენზე, ოცნებებს რომ ვეღარ გავუძელი . ალბათ სიყვარული ყველას დაგვავიწყდა,როგორი არის სხვა რომ შენზე ფიქრობს, ახლა მოდაში ხომ ფარსი შემოვიდა

შენმა სინანულმა დააგვიანა !

სიყვარულია როცა ტუჩთან წამოიწევა ტუჩთან მოსული მაგრამ მაინც შუბლზე გაკოცებს. შემცივდა და თბილადცავიცვი,მაგრამ მერე მივხვდი რომ გასათბობად ტანსაცმლის კი არაშენი სითბო მჭირდებოდა..

ოცდაცხრამეტი (მოღალატეს)

შენი თითები მის სველ ტანზე გველივით თრთიან, მისი ტუჩები ყელის გავლით გისველებს ტუჩებს, მე კი გიცდი და მონატრებით ცხედარი მქვია, მე კი გიცდი და კენტად ვკვალავ დამტვერილ ქუჩებს. შენი არსება იძირება მის შავ თვალებში , შენი ხელები მის თეძოზე მშვიდად

ომია!

******* ნავებსაც ეტყვიან სულ მალე ჩიტები "წამოდი,სიყვარულს სხვაგანაც იპოვნი". გაჭრიან სულ მალე სამოთხის დარაბებს, და ვიღაც სინანულს სხვაგანაც იპოვნის. სანთლის შუქს ეძებენ ამ წამსაც ხელები,