უფლის იმედი....(6თავი)
გზაში ლანამ უთხრა -ნანა ჩემთან გადმოოსი მიუხედავად იმისა,რომ თითქმის შუაღამემდე ვმუშაობ,მაინც კარგი ხელფასი მაქვს,თან ერთად ვიქნებით სულ და საერთო არ გაგიჭირდება.. -არა ლანა გაგიჟდიი.ის ერთი დღე რო ვიმუშავე ეგეც მეყოფა.მიკვირს შენ როგორ ძლებ..რაც არ უნდა დიდი ხელფასი იყოს ჩემი ფეხი არ იქნება მანდ ასე რომ მოვრჩთ ამაზე საუბარს...სამსახურში ყელაფერი ჩვეულებრივად იყო,მშვიდად აკეთებდა ნანა თავის საქმეს..სახლში წასასვლელად ემზადებოდა როცა ლანა შემუვარდა -ის აქ არის ნანა -ვინ ის გოგო -აუ რაგჭირს ნანა ნიკაზე გეუბნებიი -მერე რა მოხდა როგორც შენი ნაამბობიდან ვიცი ყოველთვის დადის აქ.მერე რა -ვაიმე გამაგიჟებ შენ მე,რა რა გოგო უკვე მეორედ გიკითხა.სალომესთვის უკუთხავს და ეხლა მეც მკითხა მიტო შემოვედი -კი მაგრამ რა ჯანდაბა უნდა რას გადამეკიდა -არვიცი რა უნდა მაგრამ ის კი ვიცი რო რადგან ახსოვხარ ესეიგი ის ამბავი არ დავიწყნია,გაიგე ახლა? -მოიცა შენ რა უთხარი? -ვუთხარი რო ჩემს მაგივრად მუშაობდი იმ დღეს.მეტი არაფერი მითქვამს.. -კარგი,არაუშავს.მაინც ვერ მნახავს მე კიდე მანდ გასვლას არ ვაპირებ ასე რომ ნუ დარდობ მეგობარო.წადი იმუშავე.მეც გავემზადები და სახლში მივიდვარ.ამსაღამოს ჩემთან მოდი რა დაგელოდები -კარგი მაშინ სახლში ვისაუბროთ..უთხრა ლანამ და გავარდა ეგრევე ნანამ მიალაგა ყელაფერი,თავი მოიწესრიგა და წინსაფარძე გადაიცვა მოსაცმელი.. -ვაიმე რა სულელი ვარ..წინსაფარს იძრობდა როცა ნაბიჯების ხმა შემოესმა უკნიდან,მაგრამ არ გაუხედავს,იფიქრა თანამშრომელი იქნებაო -აი თურმე სად ხარ-მოესმა ხმა..ისე უცებ მოტრიალდა შიშისგან კინაღამ წაიქცა,მის წინ ნიკა იდგა -უჟმური-მხოლოდ ესღა თქვა ნანამ როცა ნიკას ნახა,რომელიც ისეთი თვალებით უყურებდა ალბათ აქვე მომკლავსო გაიფიქრა ნანამ -უკეთესი ვერაფერი მოიფიქრე?მაინცდამაინც არ მომწონს ეგ სახელი..თან ნანას დაბნეულ სახეზე ცალყბად ეღიმებოდა.. -ისე ერთგული მეგობრები გყოლია..რატო აქამდე ვერ მოვიფიქრე ლაშასთის მეკითხა შენზე? -რა გინდა? შიშნარევი ხმით უთხრა ნანამ,ამაზე ტუჩის კუთხე ჩატეხა ნიკამ. -მე რა მინდა? მე რო მინდა ის შენ ნამდვილად არ გენდომება დარწმუნებული ვარ-ირონიულად უთხრა ნიკამ თან თვალებში ეშმაკები აუცეკვდა რაზეც ნანას ბრაზი მოერია.. -აქ შემოსვლა არ შეიძლება ასე რომ გადი აქედან -ჩემთვის შეიძლება-და ნანას მიუახლოვდა -შეგიძლია დარჩე,თუ ასე მოგწონს აქაურობა უთხრა ნანამ და წინსაფარი ელვის სისწრამით გაიძრო,ჩანთას დაავლო ხელი და კარისკენ დააპირა წასვლა როცა მაჯა დაუჭირა ნიკამ და ინერციით უკან მოაბრუნა,კინაღამ მის მკერდს შეეჯახა ნანა -ხელი გამიშვი იდიოტო,თავი ვინ გგონია-უკვე ცეცხლს აფრქვევდა თვალებიდან ნანა,თან ხელზე ეჯაჯგურებოდა,რომ გაეშვა -მე ჯერ ლაპარაკი არ დამიმთავრებია ასე რომ დაწყნარდი-მშვიდად მაგრამ მკაცრად უთხრა ნიკამ -მე შენთან სალაპარაკო არაფერი მაქვს-არ ცხრებოდა ნანა -მე მაქვს-ისე მწარედ მოუჭირა ხელი ხელზე ნანამ მთელი ხმით ამოყვირა -მტკივა ცხოველო ახლავე გამიშვი,ოდნავ შეუშვა ხელი მაგრამ მაინც არ გაუშვა ბოლომდე -მომისმინე ლამაზო ველურო,იმ დღეს როგორ მელაპარაკე არ დამვიწყებია ეგ ერთი და მერეც ფული უკან რო მომაჩეჩე..ნანამ გააწყვეტინა -შენი თავი ვინ გგონია ასე რო მელაპარაკე იმდღეს?ან ფული რო დატოვე მაგდენ თანხას ვინ ტოვებს? თუ იმით შენს პინანსურობას გაუსვი ხაზი?მე კეთილსინდისიერად ვასრულებდი სამუშაოს,მაგრამ რატომღაც არ მოგეწონა ჩემი ჩაცმულობა თუ რაც იყო.შენი ბრალია ღირსი იყავი და მიტომაც გელაპარაკე ეგრე,ასე რომ არ ვნანობ.. -მწარე ენა გქონია -მწარე ენა არაფერ შუაშია პირდაპირ გითხარი რასაც ვფიქრობდი და სხვათაშორის სმართლე.ახლა კი ხელი გამიშვი ნიკა აკვირდებოდა და გულში ეცინებოდა,თან ფიქრობდა ველურია,მაგრამ ლამაზი -მაინც მგონია რომ ბოდიში უნდა მომიხადო -რაო? ბოდიში? მოიცა მომესმა თუ?მოიცა და კიდევ ხომ არ ითხოვთ რამეს?ნანა ისეთ გაბრაზებული იყო უკვე თავს ვეღარ იკავებდა-სადაც ბოდიში მოსახდელია იქ მოვიხდი,თქვენს შემთხვევაში აქეთ უნდა იხდიდეთ ბოდიშს,მაგრამ თქვენნაირი მაგარი ტიპებისგან არ ველოდები ბოდიშს..ისე კაპასობდა ნანა ნიკას გულში ეცინებოდააშკარად მოსწონდა ეს გოგო.. -ბოდიშს მოიხდი და წახვალ სახლში -არამეთქი და გამიშვი ხელი -ისე ბოდიში არაა აუცილებელი,შეგიძლია სხვანაირად გამოისყიდო დანაშაული-თვალები ეშმაკურად დააწვრილა ნიკამ ნანა დაიბნა ვერ მიხვდა რას გულისხმობდა და გაშტერებული მიაჩერდა -რა?როგორ? რას გულისხმობ? -ამას- და ტუჩებზე დააცხრა..ნანა ახლა მთლად გაითიშა ,აზრზე არ იყო,ნიკა კოცნიდა მომთხოვნად და ნაზად..ნანა მაშინ მოვიდა აზრზე როცა ქვედა ტუჩზე წაკბინა ნიკამ,ისე ძლიერად კრა ხელი ნიკას მკერდზე ,რომ კედელს მიანარცხა,ნიკამ ახლა ნიკა დაიბნა წამიერად სწორედ მაგ დროს მიიღო ძლიერი სილა სახეზე,სახე აეწვა..ნანას მივარდა და ხელები დაუჭირა თვალებში ჩახედა და უთხრა - ხელის გარტყმა როგორ გამიბედე ამისთვისაც გაზღვევინებ ველურო და ისევ დააცხრა ტუჩებზე.ნანა ტყუილად ფართხალებდა ბოლოს მუხლი ამოარტყა ფეხებშუა და ნიკა ჩაიკეცა.ნანამ ჩანთას დაავლო ხელი და კარებთან მისულმა მოიხედა ნიკასკენ -ხომ დამშვიდდი ეხლა?ბარი-ბარში ვართ..არ შემეხო არ შეგეხები შენი ადგილი იცოდე იდიტო.. მიდიოდა გზაში და ისეთი გაბრაზებული იყო ლანძღავდა ყველას ლანადან დაწყებული ლაშათი დამთავრებული..როგორ გაბედა და აკოცა.პიველი კოცნა მოპარა ვიღაც იდიოტმა ამაზე მთლად გიჟდებოდა.სახლში მისული დიდხანს იდგა ცხელი შხაპის ქვეშ..თითქოს დამშვიდდა ცოთათი და ლანას მოსვლას დაელოდა..ამდროს კარზე კაკუნი გაისმა,კარები გააღო თუ არა მამა დაიძახა და ჩაეხუტა.მაინც უყვარდა ძალიან ის ხომ მამამისი იყო -მომენატრე შვილო რახანია არ მინახიხარ..მართალია ცოტას მაინც ვსვამ მაგრამ მაინც არ დამვიწყებია შვილი ნანამ გამოკითხა როგორ იყო.ნაზიზე სიტყვა არ დაუძრავს.. -ხშირად მოვალ ნანა -მოდი მამა შენ მამაჩემი ხარ და შეგიძლია როცა გინდა მოხვიდე,მე ხელს არ გკრავ..შენს არჩევანსაც პატივს ვცემ ოღონდ სხვას ნურაფერს მთხოვ..მიხვდა მამა ნაზის რომ გულისხმობდა.გულში ჩაიკრა და წავიდა..ნანას ისე გაუხარდა მამის ნახვა რომ სიხარულისგან ატირდა.მიხვდა მაინც არ მიატოვა მამამ..ტელეფონზე ლანას სმს მოუვიდა ნახევარ საათში მანდ ვარ და რა წამოგიღოო-არაფერი ოღონდ მალე მოდი რა-მიწერა ეგრევე. ცოტახანში მართლაც მოქანდა ლანა.აბაზანაში შევარდა ეგრევე და გამოსულზე ყავას სვამდნენ ორივე.ნანამ ყველაფერი მოუყვა ნიკადან დაწყებული მამამისით დამთავრებული,ლანა პირდაღებული უსმენდა -როგორც ვიცი შენი პირველი კოცნა იყოო ხო?ვაიმე არ ვიცი რა გითხრა შოკში ვარ გოგო..დავიბენი რა გითხრა არ ვიცი.. -აუ როგორი გაბრაზებული ვარ არიცი.მამაჩემის მოსვლის მერე ცოტა დავმშვიდდი თითქოს..იმედია ყველაფერი ჩვეულებრივად იქნება..არ მინდა გახსენება..ბარი-ბარში ვართ...ლანა ზახული მოდის და მინდა აგვისტოს თვეში ქობულეთში ან ბათუმში წავიდეთ ხო იცი ზღვა როგორ მიყვარს..ხო წამოხვალ? -აუ რა კარგია ნან..რათქმაუნდა მინდა და ერთი სული მაქვს დავისვენოთ.10 დღით წავიდეთ. -ხო ამიტომ მეორე სამსახურიც უნდა ვიშოვო,ფულს მოვაგროვებ მანამდე და დამშვიდებული წავალთ..დრო ხო იცი საკმარისად მაქვს..სწავლა ჩემთვის არ არის და..ნაღვლიანად ჩაილაპარაკა ნანამ ლანა მიუხვდა მეგობარს გულის ტკივილს და ჩაეხუტა... მაპატიეთ,ვიცი პატარა თავია მაგრამ იმედია მოგეწონებათ...წინასწარ მადლობა ყველას ვინც კითხულობთ :* |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.