თქვენთვის წერილია, ალექს !

ამ წერილს ბეთჰოვენის მეცხრე სიმფონიის ფონზე გწერ. გწერ და ჩემი ფიქრები და აზრები ისეთივე სიხშირით ირევიან და ენაცვლებიან ერთმანეთს, როგორც მაჟორი და მინორი ამ კლასიკად წოდებულ სიმფონიაში. ოჰ, იმდენი რამე მაქვს შენთვის სათქმელი, "მალჩიკ" !

ჩემო ალექს!

მე ყოველთვის ვიცი რას გრძნობ, რა გინდა და რას ფიქრობ. ახლა კი გეტყვი რომ ეს.. ეს ყველაფერი დაუსახლებელ პლანეტაზე სიცოცხლის დაბადებას ჰგავს ალექს.. და ამის შემდეგ როგორ უნდა შემეძლოს რომ უბრალოდ არ გიგრძნო.. შენ ისეთი ხარ.. აი ისეთი იდეალს რომ