ატმისფერი ( თავი 12 )

გული რომელიც ყველა გრძნობას უარყოფდა და ყველაფერს ახსნას უძებნიდა , უცნაური შეგრძნებებით ჰქონდა სავსე . ადგილზე გაჩერება არ უნდოდა და შეგრძნება ჰქონდა არაფერი არ იყო მასში ნორმალურად იმ წამს . სავსე იყო ამოუხსნელი სიამოვნებით და ემოციებით .

ატმისფერი ( თავი 11 )

-ხვალ ახალი წელია. _წამოიყვირა ლიკუნამ. - ხო მართლა დღეს დეკორაციებს დაიწყებენ . _უინტერესოდ ჩაამატა ნუცამ წინადადება. -დახმარება გჭირდება ? დროს მაინც გავიყვან. _ინიციატივა გამიიჩინა კიკიმ. -ბიუჯეტი ? _პირველად გაუსწორა თვალი , ირაკლის ნუცამ.

ატმისფერი ( თავი 10 )

როცა დარწმუნდა რომ კარგად გამოერკვა და სახეც დაუმშვიდდა ხელი ნელა აუშვა. -კარი ღია იყო. -ჩავკეტე. -არ ჩაგიკეტავს , ღია იყო . იცი მაინც ამ სახლში რამდენი კაცი შემოდის და ძინავს ? -პირველი ხარ ვინც აქ შემოვიდა ქურდივით. -ქურდივით? _ღიმილი

ატმისფერი ( თავი 9 )

. კარს მსუბუქად აეყუდა რომ არავინ შემოსულიყო , თითქოს ეშინიაო. ინტერესით ჩააყოლა თვალი ჯერ სახეს და მერე მსუბუქ სხეულს, მისი ხელების საფარში რომ კარგად გახვეულიყო და მგონი პირველად იგრძნო საკუთარი გულისცემა . იგრძნო და ზუსტად იცის იმიტომ არა რომ

ატმისფერი ( თავი 8 )

მთელი თავისი განოცდილება ჩადო , ამ კოცნაში , მიუხედავად იმისა რომ ვერაფრით აიყოლია მისი ტუჩები, ვნებამორეული ჩაუყვა ყელს და სანამ თვითონ ტკბებოდა მონდომებით ცდილობდა არცერთი მილიმეტრი გამორჩენოდა მის ტუჩებს

ატმისფერი ( თავი 7 )

მე კი მიყვარს გამოცანები და გამოწვევები . _თავი დააქნია. -ჯანდაბა ნუცა , ძალიან მიყვარს და ზუსტად ასეთი გამოწვევა ხარ ჩემთვის. გესმის რის თქმას ვცდილობ. -რომ კარგად გართობ ? _დაკარგული ხმა მოძებნა და ტირლნარევ ბგერებს თავი მოუყარა. -ხო , ზუსტად .

ატმისფერი ( თავი 6 )

სწრაფად ჩაილაგა ორივე ხელი ჯიბეში. ალბათ პირველია ვინც მადლობის სანაცვლოდ , 3 ლარად ნაყიდი შოკოლადი გაუწოდა. შერცხვა. ლოყები უცბად შეუვარდისფერდა და საყვარელი ატმისფერი დაედო . თვალები აარიდა, მაგრამ მიხვდა იმდენი ზრდილობა უნდა ყოფნოდა სახეში

ატმისფერი ( თავი 5 )

ყველა ქალს უხმოდ ესმის მამაკაცის ეს მზერა და სუნთქვა. ადუღებულ სისხლს ერთი მთლიანი ჭიქა ვისკი მიაშველა რომ გაეზავებინა , რადგან არაფერი ჩანდა მის სახეზე . წესით ამ დროს სხვა ნებისმიერი ქალი თავადვე გაიძრობდა იმ კაბას რომელიც ასე უჭერდა და ვისკის

ატმისფერი ( თავი 4 )

გაუღიმა და გაწევა სცადა მუჭში მოქცეული ხელები შეუშვა და მხრიდან ჩამოვარდნილი ლაბადა შეუსწორა, ამაყიც კი იყო , როცა ფანჯრის მინას გახედა ნუცამ და ინტერესით დაიწყო თვალიერება . -კაბა ქალბატონმა დედოფალმა შეგირჩია? -უხმოდ დაუქნია თავი , ისე

ატმისფერი ( თავი 3 )

ბებიას და ბაბუას რომ უყურებს ხანდახან ჰგონია რომ სიყვარული არსებობს , რომ რეზოს და მისნაირი კაცებიც იმსახურებენ ბედნიერებას , მაგრამ რაც უფრო ხშირად უსმენს მათ წარსულ ისტორიებს , კარგად ხვდება რომ სიყვარული არაფერ შუაშია . ერთმანეთ შემორჩნენ.