სევდისფერი განცდები

ბუხართან ვზივარ... შევყურებ ცეცხლის წითელ სისხლისფერ ნაპერწკლებს თუ როგორ ბობოქრობენ და მესმის შეშა როგორ ტკაცუნობს , ამ ხმამ მთელი სახლი მოიცვა, რომელიც უფრო მამშვიდებს და ჩემს პლედს უფრო ძლიერად ვეხუტები თითქოს ადამიანი იყოს და ისიც შემომხვევდეს

ახლა განცდები ქაოტურია

გზა გაკვალული მიუვალია, და ეგ სიტყვებიც მხოლოდ ფარსია, ახლა მარტია ზეცას შევქუხი და ღრუბელთ ჯარი თავს დამხვევია...