დაბრუნებას გილოცავ ეილინ (ნაწილი II)
საავადმყოფოში დიდ ხანს აღარ გავჩერებულვარ, როგორც კი მოვმჯობინდი (და ამას სულ ერთი კვირა დასჭირდა), გამომწერეს, მაგრამ არ ვიცოდი სად წავსულიყავი ან კი მქონდა სადმე წასასვლელი. ამ ერთი კვირის განმავლობაში ის ,,ყეყეჩი“ რეზი აღარ გამოჩენილა და ძალიანაცდაბრუნებას გილოცავ ეილინ (ნაწილი I)
აზრზე რომ მოვედი პალატაში უკვე მარტო ვიყავი, გულმა თითქოს რაღაც კი იგრძნო მაგრამ დავაიგნორე და გვერდი ძვლისძვლივობით ვიცვალე. წელიწად ნახევარიანი ძილის შემდეგ ასეთმა სასწაულებრივმა გამოღვიძებამ, ამდენმა ,,სასტიკმა“ ახალმა ამბებმა, თავისი ქნეს დატესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.