გიჟური დღეები (თავი 18)

-დედას გეფიცები! -დავიწყე გაღეზიანებული ხმით. -პისტოლეტითაც, რომ დამემუქრო, მე ამას აღარ შევჭამ! სულ ფეხებზე რა მითხრა ექიმმა! - მე, რომ არ ვყოფილიყავი „მე“, ალბათ შემეშინდებოდა ამ ხმის და სავარაუდოდ სანდროსაც შეეშინდებოდა სანდრო, რომ არ იყოს.

მე შენთან უნდა ვყოფილიყავი

ცხოვრება ყოველთვის უსამართლო არ არის,მაგრამ იმდენად მტკივნეულ უსამართლობას გაგრძნობინებს ,უბრალოდ რთულია დავიწყება. 13წლის ასაკში იმაზე ფიქრი,რომ მყოლოდა ვინმე შეუძლებელი იყო ჩემთვის. მთელი ბავშვობა სპორტზე მქონდა ყურადღება,ტანვარჯიში ერთადერთი რამ

სურვილი აგისრულეთ მე შევიცვალე ( 3 )

ყველაფერი შეიცვალა დრო მალე გადიოდა .ყოველდღიური დამცირება , თავდახრილი სიარული და ყველაფრის მოთმენა . ყველაფერი უკვე ყელში იყო . მერე გავვუზრდელდი გინება დავიწყე . ძალიან მაწუხებდა მაგრამ ...მინდოდა ყველაფერი სხვანაირად ყოფილიყო მინდოდა მეპოვა