წვიმიანი ღამე, მე და შენ

წვიმს, საწყალი ცა სულ მთლად გაშავდა ჩემი გული კი ძლიერ დაშავდა სიკვდილ-სიცოცხლე შენ ჩემთვის აქ ხარ მხოლოდ და მხოლოდ მე შენ მიყვარხარ წვიმიან ღამეს ეს მთვარეც გაქრა იმედის შუქი მოკვდა და ჩაქრა შენ ხომ ხარ ჩემი გრძნობების აფრა გთხოვ მოდი ჩემთან და

მე ისევ შენს თითებს ვხედავ

ჩემი ოთახი დაცარიელდა შენს გარეშე. ყოველთვის ვწერ, რადგან შენ მოგწონდა ჩემი მოთხრობები, მაგრამ რედაქცია უკვე ზედიზედ მეექვსეჯერ არ მიბეჭედავს კრებულს. შენი ტანსაცმელი ისევ ჩვენს კარადაში კიდია, ელისო... ისევ შენი სურნელი ასდით... შენს მაგიდაზე შენი

ქუჩაში ვხედავ მე სულ შენს აჩრდილს

ქუჩაში ვხედავ მე სულ შენს აჩრდილს, შენი შეხების მტანჯავს წყურვილი, შენი თვალების გულთბილი მზერის , და ღრმა სამყაროს ცქერის სურვილი.

მე მაინც ვხედავ ბედნიერებას

მე მაინც ვხედავ ბედნიერებას" ვიღვიძებ ყოველდღე ამ ბორდოს ოთახში სიამის გრძნობანი თანდათან წყნარდება სამყაროს სიცოცხლის უკვდავი ჰანგები ახლა სხვის სმენას ეთამაშება. გამირბის ყოველი უკვდავი , მოკვდავი აღარვის სწადია ჩემს გვერდით ცხოვრება

მე შენს თვალებში სამყაროს ვხედავ !

მე შენს თვალებში სამყაროს ვხედავ, შენი ღიმილი ფიქრებს აფერხებს, შემოჩენილი ანცი სურვილი დღეს დადუმებას ვეღარ ახერხებს, გრძნობის ფერებით ივსება წუთი, წამზომი წამებს ტრფობით აღვიძებს, შენი შეხების ურჩი სურვილი ჩემი მომავლის გეგმებს აღვივებს,

შენს თვალებში ვხედავ სამყაროს [1]

აუ ლიზი მოდი აქ - ვუთხარი ჩემი მეზობლის 5 წლის ბავშვს რომელიც ცოტახნით დამიტოვეს და ლამის გავგიჟდი გადამიყვანა ამ ბავშვა ჭკუიდან -არა - იცინოდა ის -ლიზი არგეცოდები? - დავიჭყანე და გავეკიდე მერე კი იატაკზე გავიშხლართე სახეზე ხელები მივიფარე და