,,დიალოგი ღმერთთან" თემურ ელიავა

შორს ცის კამარას მიწიერთაგან ალი ეკიდა მზის ცხელ სხივებში ცეცხლს ასდიოდა კვამლი ქათქათა და იხრჩობოდა მაღალ მორევში რკინის ღრუბლებად ამოჭედილი ცხრა საფეხური ამაღლებულა მართლა ღვთის ტახტი იდგა მოქნილი დროში ქცეული უკვდავ სხეულად იქ ღმერთი იჯდა,

"ამოხეული გვერდი" თემურ ელიავა

ნისლის სურნელი მოშორდა დილას,ფანჯრის მინაზე შენს სახელს ვწერდი,ვხედავდი,როგორ დაჰქონდა ნიავს ამოხეული წიგნიდან გვერდი.მას მეოცნებე მკითხველის ნაცვლად ესალმებოდა დახრილი კედრი,ფრთხილად დაეცა ნაწვიმარ ასფალტს ამოხეული

"დიალოგი ღმერთთან" - თემურ ელიავა

ადგა უფალი, დატოვა ტახტი, და ისევ შიშმა უეცრად დამჭრა, შემხედა ზედა, ყველაფრით დაღლილს და თითქოს მონას პასუხი გამცა: - გტკივა, და ასე იქნება მარად. რადგან ეს არის სამყოფი ხალხის რადგან ცოცხალი აქციეთ მკვდარად რადგან ბრალს მადებთ სანაცვლოდ

თემურ ელიავა - კაცი რომელმაც შეშალა პოეზია (2)

აჰა ძმაო გვეშველა როგორც იქნა დავმარცხდით და არ შეგვრჩა სხეულზე აღარცერთი ნაკაწრი ზეიმია მე კიდევ ლამის ყელში გადამცდე ლამის შენში ჩავსახლდე უსახელო ძმაკაცო რაა ფუთი მარილი

თემურ ელიავა - კაცი რომელმაც შეშალა პოეზია

როცა აივანთან ჩაივლის პროცესია მე კი აივნიდან ხოშიანად გადმივაფურთხებ სიმღერას შეწყვეტენ ისინი ვინც ღმერთი დამაკარგვინა და უღნერთოს მიწოდებენ მართლმადიდებლურად დაიბოღმებიან გზას ლიცვა ლიცვით გაუყვებიან ტაძრისაკენ

თემურ ელიავას ლექსები

მზე არ უხდება ზეცას... მზე არ უხდება ზეცას, შენ მოუხდები უფრო, შენი თვალებით, ცეცხლის ალები თუნდაც რომ გეცვას, მოგეკარები, სინაზეს გაგიმხელ და სხვა ქალების ყველა თავშლებით მოგიქსოვ ხალიჩებს, სამოსად ტანის, თუ გინდა ღრუბლები გეცვას, ვიქნები

თემურ ელიავას ლექსი

ნისლის სურნელი მოშორდა დილას, ფანჯრის მინაზე შენს სახელს ვწერდი, ვხედავდი ,როგორ დაჰქონდა ნიავსს ამოხეული წიგნიდან გვერდი.

თემურ შენგელაია- წუთში წამი გაჩერდა

წუთში წამი გაჩერდა, საათში კი ისრები, თითქოს ცხადად ვიხილე მონაბერი ფიქრები.... ვნების ჯარი გავუშვი, ოცნებებში ჩავერთე, გამიტაცა ფიქრებმა, ზმანებაში გავერთე: ვხედავ სხვა მხრივ ქვეყანას, ბოროტებას კეთილად, კაენს ძმის მოყვარულად, ნოინს ცოტნეს