დანაღმული (პირველი ნაწილი)

- ღმერთო ჩემო,ჟიზელ!ჩამოხვედი ? როგორც იქნა, ჩამოხვედი! _ საბანი ერთი ხელის მოსმით გადაიძრო,ჩემს გაწვდილ ხელებს წამში შეეგება და მთელი სახე გახარებულმა გადამიკოცნა. სიცილი ვერ შევიკავე.

და იცინოდა უგონოდ უღონოდ..

და მაინც რაუცნაურად მტკიოდა მისი თვალები.. ხან ბედნიერებისგან ანათებსო იტყოდა უცხო თვალი.. ხან ღამესავით შავიაო ნეტა რა სატკივარს იტევსო, ოჰ ღმერთო მისი მზერა სულს რატომ მტკენსო.. მე ხომ არვიცნობ დარდად რად დამაქვსო..