***(მარის M.V.)

ზღვა გასცდა ნაპირებს და ისევ აღელდა, ჩემი მე შენს გარდა სხვაზე ვერ დაწერდა. დღე შენით დაღამდა, დღე შენით გათენდა, ფიქრები შენზე ხომ ამ კოსმოსს არხევდა.

მარის - ჩემს პატარა დაიკოს

ჩემი სიცოცხლე და სიხარული ჩემი სიმშვიდის დედა ფარული სულ ჩემი სევდა გადამალული ჩემი წუხილი გადაფარული

მარის.

ნუ დამაჯერებ, მიილია ბავშვობის წლები. და ის დღეები, ნატკენ მუხლს რომ კოცნა შველოდა წავა და თითქოს უნებურად გავყავი გზები ჩემი ცხოვრების, რომ არ ხარ და გული გელოდა.