ჩემო მხატვარო... black__ს (თ.ჯ)

მახსოვხარ, თუმცა დრო მისით მიდის, ირგვლივ მზის გულზე ხარობს გვირილა... მომენატრე და ერთი შეხედვით, გული მომიკლა ჩუმმა ტკივილმა. შენზე ფიქრებით ოცნებებს ვათბობ, დღეს შენს გარეშე გარეთ ქარია,

ფუნჯების მუზა... ჩემო მხატვარო. (თ.ჯ)

მჯერა ამაღამ აგვიხდა ნატვრა, ერთად ვუყურეთ უმთვარო ზეცას. ერთად ვიყავით, _ფიქრებში მაინც, გვესმოდა ჩვენი გულების ფეთქვა. ერთად ვიყავით თვალდახუჭულნი, ფერად სამყაროს დამატარებდი,

ჩემო მხატვარო, რას ფიქრობ ნეტავ?! (თ.ჯ)

ჩემო მხატვარო იქნებ დახატო, __ორი ღიმილი, მა და შენ ერთად. ჩემო მხატვარო, მინდა გამიგო, დღემდე უთქმელი, მხოლოდ შენ ქვეყნად... მინდა რომ ერთად ვიყოთ ჩვენ ორნი, ვუყუროთ ციდან ვარსკვლავთა ცვენას. შენ მე დამარქმევ ფუნჯების მუზას, მე შეგასწავლი ლექსების

ჰოდა, გაგიხარდე!!!!!!!! (თ,ჯ) ისევ შენ ჩემო მხატვარო!

რომელი ლექსი ავკრიბო ახლა, რომ წაიკითხო და გაგიხარდეს?! რომელი უფრო ლამაზად დაწერს, რომელი უფრო ლამაზად აგღწერს?! რომელი ლექსი, გაჩუქო ამ დღეს?! რომ წაიკითხო და გაგიხარდეს?!

ჩემო მხატვარო, მაჩუქე ფერები! ეძღვნება black__ს (თ.ჯ)

მაჩუქეთ ფუნჯები! __ დახატვა მომინდა! ფერები დამაკლდა, სითეთრე მომიხდა! დრო ცივი მუქ ფერებს, თავისით მოიტანს, მაჩუქეთ ფუნჯები, __გრძნობები მომიკვდა!