მარიონეტი (ოცდამეექვსე თავი)

შემფასებლურად უმზერდა ნინო მეუღლესთან ყოველგვარი ფამილარობის გარეშე მოსაუბრე მანდილოსანს. ქალს გამხდარ სახეს ქერა თმა უფარავდა, ასაკით აშკარად ბევრად დიდი იყო გვერდით მდგომ ვაჟთან შედარებით. მიუხედავად კარგად მოვლილი სახისა ღიმილის დროს თვალებისა

ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეექვსე თავი)

გვერდი-გვერდ ჩუმად მიუყვებოდნენ საავადმყოფოს კიბეებს, ელენე ფიქრებით აშკარად ისევ თორნიკესთან ტრიალებდა. - ბატონო ჯუმბერ, როგორ ფიქრობთ, საავადმყოფოში რამდენ ხანს დატოვებენ? - როგორც იქნა გაბედა და ჰკითხა მამაკაცს. - არა, ხვალ თუ არა, ზეგ