ისტორია
საზამთროს მურაბა / ნაწილი 2 (სრულად)
- მაინც წავუგოიმე... - ჩავილაპარაკე და გამეცინა. გაჩერდა და ისე ძლიერად ჩამეხუტა, ძლივს ამოვისუნთქე. მერე ჩემს ხელებს დახედა და თქვა: - ნუ გეშინიათ, რა. მეორედ. უკვე მეორედ და მაშინდელი შიში ამ შიშთან ვერაფრით მოვიდოდა.
ისტორია
საზამთროს მურაბა (სრულად)
აღარაფერი მიმიწერია, მაგრამ რამდენიმე წუთი გაღიმებული მივშტერებოდი ტელეფონს. მერეც, არავინ იცის, რამდენჯერ გადავიკითხე ეს დიალოგი. „გათენებამდე“ მიტრიალებდა თავში. ვერაფრით ვიჯერებდი, რომ შეეძლო, სადმე გათენებამდე დამლოდებოდა. ალბათ, მოიტყუა.ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
