სანთლით ხელში
თავიდან მასაც ჩვეულებირივი ცხოვრება ქონდა არაფრით გამორჩეული. ჰყავდა მოსიყვარულე ოჯახი უფროსი ძმა და უამრავი მეგობარი მაგრამ,როდესაც 14-ის ყველაფერი შეიცვალა.მამამის ადამიანს რომელსაც ყველაზე მეტად აფასებდა მეოთხე სტადიის კიბო დაუდგინდა და სწორედ ამვიჯექი ღამით ჩემ კალმით სანთლით
ვიჯექი ღამით, ჩემ კალმით, სანთლით, ცას შევკურებდი, გრუბლებსა ,თვალით, ღაცვებზე გორავს ცრემლი კანს მიცვავს, სიმწრით ნადენი ქარს მიაქვს, მიაქვს. ხელ კანკალებს და კვლავაც ლექსსა ცერს , სისხლი ეს ჩემი, ტანჯვილ გულსა გლეჯს, ბედი რომელიცტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.