მოგონებეის უღელტეხილი(დასასრული)

ასე გადიოდა საათები, დღეები და კვირები კამათში, ბავშვები ვერ ხვდებოდნენ რა ხდებოდა დაბნეულები ხან ერთს შეხედავდნენ და ხან მეორეს, ისე შეეჩვივნენ დაჩისაც ვეღარ ძლებნდენ უიმისოდ. ხშირად მიყავდა დაჩის ბავვები სასეირნოდ და უკან გვიან აბრუნებდა, ნიტა

მოგონებების უღელტეხილი

დედამიწაზე არცერთი ადამიანი არ დაბადებულა ჯერ ვისაც ოდნავ არ გაუმართლა. ბედის ირონიაა უბრალოდ ზოგს დიდი ხანი უმართლებს ზოგსაც არა. ზოგს ცხოვრება, ღმერთი დიდ განსაცდელლს უმზადებს ზოგსაც არა, თითქოს დაგვცინისო, მეც ასე დამემართა ცხოვრებამ დამცინა და