იასამნის ქუჩა [2]

–ნტ! თიკამ მაფართხილა, არ შეხვიდეო ... – ჩავუშვი ჩემი და და ჩემივე საქციელზე გამეცინა. –რატომ, გიკბენს ვინმეო? – აშკარად გაღიზიანდა ლუკა და სიგარეტი იქვე მდგარ, პატარა საფერფლეში ჩაწვა. მე დავდუმდი და ახლა სხვა ფოტოსკენ გადავინაცვლე. –საოცრად ხატავ,

იასამნის ქუჩა [1]

–კონიაკს დალევ? – სერიოზული ტონით მეკითხება უცნობი და ჭიქას ავსებს. –მანგოს წვენს! – „ის“ დიალოგი მახსენდება მე და უნებურად მეცინება.როგორც ჩანს, ჩემი პასუხი ცოტა მოულოდნელი აღმოჩნდა მისთვის, ჭიქის გავსებას აღარ აგრძელებს, ღმილით აბრუნებს თავის