პაემანის დღიურები: ლოდინი, წუწუნი და ფეისბუქის მეგობრების სახე

ექვსი ნომერი ჩემკენ მოდიოდა, მოდიოდა რა, სამ ნაბიჯში ჩემთან გაჩნდა. ხბოს მზერით ავხედე. მე მას მხოლოდ მხრებამდე ვწვდებოდი. - რა? - მხოლოდ ეს ვკითხე და გული ყელში მომაწვა. - არაფერი, - მიპასუხა ღიმილით. გაკოცებ ახლა და სახლში რომ ახვალ, დაგირეკავ,

მუდივი წუწუნი?!

სულ მინდოდა რაღაც დამეწერა ჩემს ფსიქოლოგიურ მდგომარეობაზე,თითქოს სულ კარგ ხასიათზე ... კარგად.. მაგრამ უცებ ხდები შენს თავში ჩაკეტილი,ეჯაჭვები შენს თავს იკარგები მასში,უსმენ მუსიკებს სხვადასხვა სტილის ... გაინტერესებთ მიზეზი? ხო იცით ადამიანი