22

ზამთარია,გამით საშინელი ყინვა იყო.დილას თოვა დაიწყო.მთელი ღამე არ მძინებია ერთადერთი აზრი მიტრიალებდა თავში.როგორც ინათა ავდექი,ჩავიცვი და გავედი გარეთ ჯერ კიდევ ბინდბუნდი იყო ხალხი არ მოძრაობდა ქუჩაში, მხოლოდ მე,ისევ თოვს.მივდივარ და მხოლოდ ის აზრი

22

სიცოცხლემ ფრთები შემასხა ცაში ფრინველად მაქცია დაბლა ვერაფერს ვხედავდი მე სულ ბრმად გადამაქცია მხოლოდ ის ერთი უმანკო გოგო უბრალო ქალია ნახშირისფერი თვალები ძაან უბრალო წყნარია თავისებური ეშხი აქვს ვერ ავღწერ არ შემიძლია

one thing(თავი 21,22,23,24,25,26,27,28,29,30)

ავკრიფე ენის ნომერიო.. -ოოჰ როგორ გგახსენდიი?..(ენი) -როგორ გამახსენდი კიარა ჩქარა ჩაალაგე ჩანტა და გადმოფრინდიი!!(მე) -რა ვქნაა?...(ენი) -რადა გაეყარნენ ესენი..ჰეე მიდიი.. -ვაიმეეეეეეეეეეეე!! რამაგარიაა!1 მაიკსაც ვეტყვი და მოვდივაართ.. -აა