სულს დავლევ, შენს წინ ქალო

და თუ არაგვს,შამაქნეულს მათრახივით,შამავჰყვები…ე, მანდ არსად დამემალო.შავღმუილებ,მონატრებას მგლისფერ ქარაფს,ყვავილების თაიგულით,მოვალ ქალო. შევღაღადებ,მთებს მზისაკენ ხელაპყრობილთ.ნისლს ხევებში,

შენს მკლავებში დავლევ სულს (სრულად)

..და მაშინ,როდესაც არ ელი ცხოვრებისგან არაფერს,ერთფეროვნების წიაღში ხარ გამომწყვდეული,უბრალოდ ცხოვრებით დაღლილს და ძალა გამოცლილს ბედისწერა ისე შეგეჯახება,ტორნადოსავით დაატრიალებს ყველაფერს,ამის