გრძნობები რომელიც არ იმალება (თავი 7)

ყველაფერი კარგად მიდიოდა ბექა და თამარი არაჩვეულებრივად ატარებდნენდროს. ანი კი სულ ტელეფონზე იყო ჩამოკიდებული რადგან სანდრო ისრაელში იყო და გამოდმებით ტელეფონზე საუბრობდნენ. მე და გიორგიც კარგად ვიყავით ერთმანეთშიმაგრამ დღემდე ვერ გამეგო როგორ უნდა

გრძნობები რომელიც არ იმალება ( თავი 4)

- ლიზა არ წამოხვალ ? მკითხა თამარიმ - არა არ წამოვალ მეზარება რა რა მინდა... - გოგო წამო ახლა ანი ამოვა და წამოდი რა დაბლა ჩავიდეთ გავერთობით ! - აუ არა რა თამო რა მართლა არ მინდა წამოსვლა ძალიან მეძინება რა ! - კაი როგორც გინდა... თქვა თამარიმ და

გრძნობები რომელიც არ იმალება ( თავი 3)

მეორე დგეს ავდექი თუ არა ეგრევე დამირეკეს ტელეფონზე უცხო ნომერი იყო გამიკვირდა ნეტა ვინ რეკავს მეთქი ვიფიქრე... ავიგე თუ არა ყურმილი და ვკითხე ვინ იყო ჩემი კლასელი ნიკა აგმოჩნდა... - გისმენთ ? - ლიზა ნიკა ვარ მისმინე გუშინ ფული რო დაგვრჩა დგეს

გრძნობები რომელიც არ იმალება ( თავი 2)

ვა ლიზა ულამაზესი ხარ თვალს ვერ გწყვეტ მითხრა დაჩიმ და ლოყაზე ნაზად მაკოცა... - მადლობა დაჩი ვუთხარი და თბილად გავუღიმე... - ყური მოვკარი როგორ უთხრა სანდრომ ანის რომ დზალიან ლამაზიი იყო...

გრძნობები რომელიც არ იმალება ( თავი 1)

თბილისის ერთ პატარა უმანში ცხოვრობდნენ დზალიან ლამაზი და ძალიან ჩვეულებრივი გოგონები ესენი იყვნენ ლიზა , თამარი და ანი. თამარი და ლიზა გვიდზლი დები იყვნენ ანი კი მათი არაბიოლოგიური დასავით იგო ისინი მოზარდი გოგონები გახლდათ მეათე ლკასელები . თუმცა