ფოლადის ფრთები

"მე ეს სამყარო გაჩენიდან უმად გავსინჯე, მშურს იმედების როცა უნდათ მაშინ კვდებიან, ჩემი ცხოვრება როგორც გინდა ისე გასინჯე... ასეც და ისეც - ფიქრები და ოცნებებია."

იმედების ზღვა

აქ ისევ დრო გარბის და ვხვდები, რომ უმნიშვნელოა, ათასჯერ ჩავარდნილი ცდები.. თითქმის ყველაფერი დავკარგე და რაღა დამრჩა სხვა? მხოლოდ შენ არსებობ დღეს და ჩვენი იმედების ზღვა... მე დღეს აქ იმედებით ვარ სავსე - თუ გაგიკვირდება,