პატარა მევიოლინე

ერთ მშვიდ საღამოს,როდესაც ჩემს ეზოში ვიჯექი და გაზაფხულის არომატით ვტკბებოდი,ელისი დავინახე.(ჩვენს სახლებს მხოლოდ ერთი ღობე ჰყოფდა, ასე რომ კარგად ვიცოდი რა ხდებოდა მასთან)სახეზე ხელებ აფარებულმა სირბილით გადაკვეთა ეზო და

მევიოლინე . . .

მევიოლინევ! უნდა მორჩე... ჩემში დასრულდე, შენი ნოტები რადგან ფუჭი გრძნობის თარგია... მეც შეიძლება ხვალ შენსავით გავუფასურდე, დავეძებ იმას,ვინც სიმშვიდე დამაკარგია...