ნდობის მსხვერპლი (სრულად)

მე ელენე ამაშუკელი ვარ. 24 წლის. რამდენიმე თვის წინ ფსიქიატრიულ კლინიკაში დავიწყე მუშაობა. 12 პაციენტი გვყავდა. ყველა 50 წელს გადაცილებული. მხოლოდ ალექსანდრა იყო 20 წლის. გოგონა ოთახიდან იშვიათად გამოდიოდა. სულ იჯდა და ხატავდა. მორიგეობის პირველ

ცხოვრების მსხვერპლი.

ახალი მოთხრობა. ნახეთ და შეაფასეთ! გაგრძელება რა თქმა უნდა იქნება. მოკუნტული ვიწექი საწოლში და ფანჯარაში იმედიანად ვიყურებოდი რომ წვიმას გადაეღო,უკვე სამი დღეა რაც ელი არ მინახავს, ბავშვთა სახლიდან ვერ გამომყავს რადგან ვიცი რომ მას ვერ მოვუვლი,

ძალადობის მსხვერპლი

ამან შიგნიდან მომიკლა გული და მისი რაღაც ნაწილი სიშავემ გადაფარა. ეს იყო სიძულილი ხალხის მიმართ, რომელიც ძალადობდა ჩემზე, მრიყავდა მათგან თითქოს რაიმე სენი მჭირდეს. ეს დღევანდელი საზოგადოებაა, ისინი რიყავენ ინდივიდებს, ხალხს, რომლებიც მათგან