XXI საუკუნე

მე დავიბადე იმ წყეულ ეპოქაში როცა აღარ აქვს ფასი არაფერს. როცა ღირსება გახდა სილაჩრე,

ამოუცნობი XX-1-ე საუკუნე

აუცილებელია მიმოიხილო, სადაც ცხოვრობ,სადაც განიცდი, სადაც გიყვარს და უყვარხარ, სადაც გიხარია შენი გარშემომყოფები და ბედნიერი ხარ რომ მათ შენ ყავხარ-შენ კი ისინი. საუკუნე სადაც არავინ გეკითხება საიდან მოდიხარ და სად მიდიხარ, სადაც არავის აინტერესებს

დაიჩოქებს საუკუნე...

ისევ ისე ნაზად მიმზერ, ისევ ისე მებუტები, ისევ ისე მშორდები და მერე ისევ გებრალება, როგორც ძველად, გემის ქიმზე ღუღუნებდნენ ბეღურები, და არ ჰქონდათ ბებერ ტალღებს ბეწვის ხიდზე შებრალება...