ბედნიერება გაზიარებით (46)

ავალიანი მისაღებ ოთახში ტახტზე იჯდა და ტელეფონის ეკრანს ჩასჩერებოდა. - თორნიკე, - დაუძახა კიდევ ერთხელ შენგელიამ. ავალიანმა ისეთი სახით გამოხედა ცოლს, რომ გვანცა მიხვდა, სერიოზულად იყო გაბრაზებული.

ბედნიერება გაზიარებით (45)

_წყალს გადავივლებ მე და ვიძინებ მერე. - თქვა უცებ თორნიკემ და პერანგის ღილების შეხსნა დაიწყო, თან აბაზანისკენ გაემართა. გვანცამ ამოისუნთქა და ჩანთა გახსნა. საღამური ამოიღო და ავალიანის ბაზანიდან გამოსვლას დაელოდა.

ბედნიერება გაზიარებით (44)

_ერთი წუთით თქვენს ყურადრებას მოვიპარავ, თუ შეიძლება, - თქვა იმდენად მკვეთრი ხმით კაცმა, რომ ყველამ მისკენ მიაბრუნა თავი და სმენად იქცნენ. რაღაცის მოლოდინში თვალებში ინტერესი ჩასდგომოდათ. სუნთქვა შეეკრათ. თავად გვანცასაც კი.

ბედნიერება გაზიარებით (43)

გახსოვს, რომ მითხარი ღმერთთან იმიტომ მივდივარ სხვა ადამიანებისთვის უნდა ვილოცოვო, მფარველი ანგელოზი უნდა ვიყოვო... გთხოვ, იყავი გვანცას მფარველი ანგელოზიც...

ბედნიერება გაზიარებით (42)

ის იყო, გვანცა დაჯდომას აპირებდა, რომ მზერა რესტორნის შემოსასვლელი კარისკენ მიეყინა. სახეზე ფერი დაეკარგა. გაფითრდა. რესტორანში ქეთი შემოვიდა. გვერდით ჭაღარაშეპარული მამაკაცი მოყვებოდა. ქერა ნაცრისფერ ქურქში გახვეულიყო და რაღაცაზე გულიანად

ბედნიერება გაზიარებით (41)

სამსახურიდან დაბრუნებულს, ბევრჯერ დახვედრია სახლში, თბილი ვახშამი გაზქურაზე შემოდგმული. მაცივრის კარებზე ფურცელი მიკრული წარწერით: „გემრიელად ივახშმე. დაწუნება არც გაბედო, იმიტომ რომ მე მოგიმზადე. მიყვარხარ“

ბედნიერება გაზიარებით (40)

ყველას ნერვიულობა ეწერა სახეზე და ახალი ადამიანის მოლოდინი. _ნეტავ როგორია? გოგოა თუ ბიჭი? აჰ, როდის დაიბადება, როდის ავიყვან ხელში, - ბუტბუტებდა გვანცა და ნერვიულობისგან ლამის თითები დაიმტვრია.

ბედნიერება გაზიარებით (39)

_გადაირივნენ, ეს როგორ გაგვიბედა გვანცამო, - სერიოზული სახე მიიღო ავალიანმა. _რაიო? - შეიცხადა უფრო ხმამაღლა გვანცამ. _ჰო, როგორ გვაკადრაო,ჩვენი ნებართვის გარეშე როგორ გაბედა შეყვარებაო, თან რა მისი შეაფერისი შენ ხარო,

ბედნიერება გაზიარებით (38)

კიბეებზე ნარბენმა, ძლივს ჩაიწყნარა გული და სუნთქვა მეოთხე სართულზე, შენგელიების ბინის კარებთან. მკაცრად დააკაკუნა კარებზე. გამომეტყველებაც მკაცრი ჰქონდა. მზერა მრისხანე. უცებ რომ დაგენახათ, შიში დაგივლიდათ ტანში.

ბედნიერება გაზიარებით (37)

_მეგობართან ვიყავი მაგ დროს. - თავის მართლების ტონით თქვა კაცმა და ოთახიდან გასვლა დააპირა. _ის მეგობარი ქალი ხომ არ არის შემთხვევით? შეკითხვამ კაცს თავზარი დასცა, თუმცა არაფერი შეიმჩნია. _არა. - გასცა მოკლედ პასუხი და ოთახიდან გავიდა.