მე შენში ვარ ,მე შენი ვარ ,მე შენით ვარ
-"ვინაა ეს მოხუცი?რა ბარბაცით მიაბიჯებს ?ლოთია?მაწანწალაა?ბოშაა?რას ეძებს? სიკვდილს?ეს რა არის ზურგზე,რომ მოუკიდებია და მიათრევს?საჭმელი?იქნებ ტანსაცმელი?არა შეიძლება წიგნებია,იქნებ......." გამვლელები ალბათ შიშით მაყოლებენ თვალს,ვარაუდობენ,მსჯელობენ,მკითხაობენ მაგრამ ვერ გამოიცნეს,ვერა.არც მაწანწალა ვარ,არც ლოთი,არც წიგნებს მივათრევ და არც ტანსაცმელს. მაშინ ვინ ვარ?სად მივდივარ?რას მივათრევ? მე ლეში ვარ,ცოცხალი გვამი,სხეული სულის გარეშე,ხორცი სისხლის გარეშე,ადამიანი გულის გარეშე,იმიტომ,რომ ჩემი სული,ჩემი სისხლი და ჩემი გული სწორედ ,რომ აი ამ ზურგჩანთაში მაქვს და მივდივარ.. სად? სიკვდილთან რატომ? იმიტომ,რომ მე უგულო და უსულო გავხდი ამ დილით და მაინც იგივე კითხა-რატომ? იმიტომ,რომ ამ დილით საძირკველი გამომეცალა,ფუნდამენტი ჩამომენგრა,ჩემი გვირგვინი დაიმსხვრა,ჩემი იმედი ქარმა წაიღო,ის რასაც 30 წელი ვეფერებოდი,ველოლიავებოდი,ვუვლიდი, მიყვარდა,ვაღმერთებდი სწორედ რომ ამ დილით წამერთვა,დამტოვა და გამომფიტა.გინახავთ ჩიტი ,რომელიც არ გალობს?ან ვარსკვლავი,რომელიც არ ციმციმებს?არა?მე კი. როდის? ახლახანს,ქუჩის კუთხეში წამიერად შევჩერდი შუშებიანი შენობის წინ და საკუთარ თავს დავაკვირდი.ვინ ვარ მე ?ნაკადული-რომელიც არ ჩხრიალებს,მზე-რომელიც არ ანათებს,ტყე- რომელიც არ შრიალებს,ზღვა-რომელიც არ ღელავს. ახლა სად მივდივარ? შორს,მის ფერფლთან ერთად მაღლა მთაში ,რომ ერთად მოვეფინოთ ჩვენს მიწას,ჩვენი სიყვარულის მომსწრეს და მოწმეს. ჩემო ტკბილო,ჩემო სუნთქვავ,ჩემო ნახევარო,ჩემო ფოთლების შრიალო,ჩემო ნაკადულო,ჩემო მღელვარებავ და მზის სხივო, მე შენში ვარ ,მე შენი ვარ ,მე შენით ვარ მარად და მარად უკუნითი უკუნისამდე |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.