გააღვიძე შენში ჩათლახური ქვეცნობიერი(თავი 2)

დრასტი ნინო დეიდა.. რა საინტერესო ფორმის ქვაბები გაქვთ გავგიჟდი პირდაპირ.... ანტიკვარიატია? -რა ანტიკვარიატი...ბავშვებო თქვენ რა დამცინით?

ყვავილობა შენში (სრულად)

თვალებს ვახელ და საოცარ სიმსუბუქეს ვგრძნობ, უწონობას განვიცდი. ასეთ ადგილას არასოდეს მოვხვედრილვარ. ირგვლივ პლანეტების გაუჩერებელი მოძრაობა, ქარები და შიშინია.

გააღვიძე შენში ჩათლახური ქვეცნობიერი(თავი 1)

-შენი კუბო დავდგი აქანეც და გურიაშიც.მაგფერი სასტოული წარმომავლობის თუ იყავი აქინემდე ვერ თქვი?-გამოშტერებული ვუყურებდი სრულიად შეცვლილ გოგოს და ხმის ამოღება ვერ შევძელი-რას მიყურებ თვალებ და....პილი, კაიიი ბებიაჩემის გაკეთებული

ჯაშუში...დასასრული!

გადაანაწილა. და საფლავის ქვას ახედა, საიდაც მშვიდად მომღიმარი ლილიანი უცქერდა.-ასე არ უნდა მომხდარიყო, ცოტა ხანი ერთად უნდა ვყოფილიყავით. ცოტა უნდა მომბეზრებოდი. უნდა მეპონა შენში ისეთი ნაკლი,

ბედნიერება მე შენში ვიგრძენი.

გრძნობა? - ერთი დანახვაა...ერთი ამოსუნთქვაა...ერთი გაღიმებაა... ოდესმე გყვარებიათ ადამიანი გულის ტკივილამდე? მე მიყვარს...აქამდე არ განმიცდია მსგავსი რამ, მყვარებია ერთადერთხელ, მაგრამ ასეთი სიძლიერით პირველი სიყვარულიც კი არ მიყვარდა. ყოველთვის

მე ვიპოვე შენში ბედნიერება

თბილისი. დედაქალაქი. უცნაური და ტკივილით სავსე ქალაქია. ზუსტადაც რომ ყველა*ფერის. ჭრელი და მრავალ*ფერი. რამდენი სისხლი დაღვრილა. რამდენი ქუჩური გარჩევის მომსწრე ყოფილა დედაქალაქი. რამდენი დედის მოთქმა მოუსმინია.

შენში რა მიყვარს იცი?

შენში რა მიყვარს იციი? შენი ღიმილი კარგო ჩემი გული რომ ფეთქავს შენი დანახვით ლაგობს

შენ და სამყარო

შენი თვალები და საკმარისია,ჩემი ღიმილის გამომწვევი მიზეზი ხარ.შენი თბილი სიტყვები"და ჩემს გულს თითქოს ცეცხლი უჩნდება.შენ სხვა ხარ, სრულიად სხვა.შეუძლებელია ვინმეს შეგადარო,შეუძლებელია სიტყვებით შეგაფასო.

ტკივილი შენში

ადამიანები უცნაური მოდგმა ვართ რადგან გაგვაჩნია ემოციები მათგან ყველაზე მძაფრი კი ტკივილია ...

"შენში ზამთარიც გაზაფხულია" =8=

მთელი დღე მის ფერებაში გავატარე. ვიჯექი სკამზე და მის მკერდზე მედო თავი. უსმენდი მისი გულის ფეთქვას და შევიგრძნობდი როგორ ირწეოდა მისი მკერდი. არ მჭირდებოდა არანაირი ახსნა,არანაირი სიტყვები უბრალოდ მე მჭირდებოდა მისი გულის ცემა!... არ ვიცოდი რა