ტკივილი, რომელიც მარცხენა მხარეს, ყოველი დარტყმის დროს უფრო მძაფრდება, ბოლოს მიღებს და მანადგურებს..
ტკივილი. რომელიც შენმა დაკარგვამ გამოიწვია, ყველაზე მძიმე იყო, და ყველაზე საზიზღარი..
დაუწყებელის-დამთავრება, აი რა მტკივა..
ნდობა, რომელიც იმ წამიდანვე გაჩნდა როგორც კი გაგიცანი, იმწამსვე გაქრა..
ურთიერთდამოკიდებულება ჩვენ ურთიერთობაში არასოდეს არ ყოფილა.. და ორივემ ვიცოდით ეს..
ურთიერთ გაგება, რომელიც უნდა გვქონოდა, არც ეს არ იყო ჩვენ შორის.. ეს ყველაფერი დრომ მოიტანა..
ტკივილი, ცრემლები, გრძნობები, და ცარიელი სამყარო, უფრო გამძაფრდა, შავი ფარდა უფრო გამუქდა და ირგვლის წყვიადდზე უარესი რამ ჩამოწვა-სიყვარული..
დაუწყებელი სიყვარული, რომელსაც ფესვების გადგმა არ აცადა დრომ..
ტკივილი, რომელიც მთელი ცხოვრება თან მზდევს, უკვე გაუსაძლისია..
რეალობა, რომელსაც ვერ გავექცევი, უკვე მოსაბეზრებელი..
ოცნება, რომელიც ჩემი განუყრელი მეგობარია..
სევდა, რომელთანაც ცხოვრებამ შემაჯიბრა..
ყველაფერი ეს, და წარსული.. ყველაზე ტკბილი მოგონებები, რომელიც სულს მიწვავს და ისედაც გაყინულ გულს ლოდად აქცევს..
გრძნობები, შეჩვევა, ნდობა, სურვილი.. ეს ყოველივე ტკივილთან ერთად მოდის და ბოლოს მაინც არ რჩება..
ვარდისფერი სათვალე გახუნდა უკვე რა ხანია, ვარდისფერ ფარდებს თვითონ შეეცვალათ ფერი, ეს ყოველივე კი უნდობლობის ბრალია..
დაუწყებელი წამებში დაამთავრა სამყარომ და რეალობამ ჩემს სხეულს დანა დაუსვა..
ცხოვრება, რომელიც უკვე აღარ მახარებს..
სიკვდილი, რომელიც მხოლოდ ერთადერთი გამოსავალია..
და ცეკვა, რომელიც მაკავებს..
გრძნობები, ნდობა, სურვილი... და ყოველივე ეს 'ტკივილთან' შერწყმული....

30/03/2013