მყუდროებას მირღვევს წვიმის ხმა, რომელიც მთელი დღეა აღწევს ფანჯრებში. ვზივარ ჩაფიქრებული და ვინ იცის რამდენი დამწვარი სიგარეტის ღერია ოთახში მიმოფანტული. როგორც ყოველთვის ვზივარ ჩემს არეულ ოთახში. არეული ისევე როგორც ჩემი ცხოვრება..ჩემი სული..გონება, და საერთოდ ყველაფერი არეულია ჩემთან. ეს ჩანაწერიც ძალიან არეულია.მაგრამ მაინც ვცდილობ დავალაგო აზრი, რადგან წერა ა ის ერთადერთი რასაც შეუძლია გამომიკეთოს ხასიათი. და მეც ვწერ, ვწერ ყოველთვის როცა დრო მაქვს, ახლა კი შემიძლია ვიჯდე საათობით და ვწერო ჩემს უაზრო და ამავდროულად აზრიან ცხოვრებაზე.
თამამად შემიძლია განვაცხადო, ჩემი ბედნიერების მთავარი მიზეზი ეს არის ჩემი მეგობრები, ნამდვილი მეგობრები! ისინი ვინც ყოველთვის ჩემს გვერდით არიან რაც არუნდა ხდებოდეს, არასდროს არ მობეზრდებათ ჩემი მოსმენა და რჩევის მოცემა;
ძალიან რთული მდგომარეობიდან გამოსვლაში მე ისინი დამეხმარნენ, და დამარწმუნეს, რომ გამოუვალი მდგომარეობა არ არსებობს ! დიახ, ეს მართალია. ყველგან და ყველაფერში შეიძლება იპოვო გამოსავალი, გამოსავალი რომელიც შეცვლის შენს ცხოვრებას; მე ეს შევძელი, გულში ჩავიკალი ყველა ის დარდი და ტკივილი, რომელიც "მან" დამიტოვა მისი წასვლისას. დიახ, მე ეს გავაკეთე, რადგან ვიპოვე ნათელი წერტილი ჩემი ცხოვრებისა, და ეს ჩემი მეგობრებია, მეგობრების გულისავის მე ეს გავაკეთე, და დავუბრუნდი მათ ისევ ხალისიანი, მუდამ ღიმილი რომ დასთამაშებს სახეზე და უაზრობებზე იცინის ისეთი მეგობარი. დანამდვილებით ვიცი, ისინიც ძალიან ბედნიერები არიან, ისევე როგორც მე.