ახალი წლის არომატი ?
მანდარინის .
იცით როგორი მანდარინის? გაფცქვას რომ დაიწყებ და პატარა მოცეკვავე სურნელოვანი შხეფი სახეზე რომ მოგელამუნება და ტუჩებზე გაკოცებს.
მე პირადად ამ დროს, ამ დროს ვგრძნობ ახალ წელს.
ახალი წელი ყვითელია, აი მანდარინისეული ყვითელი სტაფილოსფერში რომ გადადის მკრთალად.
მანდარიივით შეიძლება მჟავეც იყოს და ტკბილიც ახალი წელი.
ახალი წელი
ახალი
ძველი
რეალურად კი გაყინული, გაშეშებული დრო.
არაფლის მთქმელი ,არაფლის მომცემი.
მაგამ მაინც ჩვნთვის ,დედამიწაზე წიანჭველებივით მოფუსფუსე ადამიანების უდიდესი იმედი და მოლოდინი.
რას ელით ახალ წელს ?
-იმრდს.
-სიყვარულს.
-ბედნიერებას.
-პრობლემების მოგვარებას.
-სტუდენტობას.
-ბევრ ათიანს.
-სანდროს დაბრუნებას.
-ბევრ ტკბილეულს.
-ჩურჩხელას.
-სვნეთში წასვლას.
-ბევრ მეგობარს.
-კარგ მეგობრებს.
-ნატას დაბრუნებას.
-სიკეთეს.
-ბევრ მანდარინებს ბებო დამპირდა.
თითოეულს სხვადასხვა ისტოია აქვს.
დააკვირდით ყველა კარგს ელის, ცუდი არავის მოსდის აზრად.
სამწუხაოა.
ამ ადმიანების უმეტესობას ახალი წლის შემდეგ ბევრი ცუდი ხვდებათ ცხოვრებაში, იმ ცხოვრებაში ,რომელსაც დიდი იმედი უნათებდა გზას. მაინც არ კარგავს იმედს ,მაინც ბჭუტავს ბედნიეება, ეს კარგის ნიშანია, კარგია.
იმედი მაინც იმედია ,ადამიანები იმედს არ ვკარგავთ.
ახალი წლის არომატზე ვფქრობდი და მწვანე ნამიანი ბალახის მომაჯადოვებერი სურნელი მომეღიტინა კეკლუცად ცხვირზე. საინტერესოა, რაღაც ახალი.
ის საშინელი სურნელიც გამახსენდა ფესვებ გადჭრილ მწვანე მკვდარ ნაძვს რომ ასდის, სევდის , ტკივილის.
ნაიარევი ჭრილობები რომ ტკივა სიგიჟემდე მაგრამ მაინც მწვანედ „ამაყად“ დგას. ღაჟღაჟებს უნდა დამეწერა მაგრამ საბრალოს ამის თავი აღარ აქვს,მკვდარი მეტად კვდება ნელნელა.ტკივა დაკარგული ნაწილი,ტკივა ის და-ძმა ტყეში რომ დატოვა, და დამშვიდობებაც ვერ მოასწრო ისე სწრაფად მოჭრეს და შემოდეს იმ საშინელ სატვირთოზე, ქვებს ბორბლებს ძლერად რომ ურტყავდა და ისედაც დატანჯულ ერთ დროს ამაღად მომზირალ ნაძვს უარესად აწამებდა.
-რა ბიჭი ვიყავი...- გაიფიქრებდა ნაძვი, ფიქრი რომ შეეძლოს ,იმ მომენტში ბოლო ძაფი რომ გაწყდებოდა მასსა და მშობელ მიწას შორის.
-დედაო ჩემო ძალიან ვწუხვარ... -ამაყად იტყოდა ბოლოს და რამოდენიმე ტოტით მაინც მოეფეროებოდა დედა მიწას.დედას რომელმაც მოავლინა ქვეყნიერებას ,მაგრამ მისი წაყვანა ვეღარ მოასწრო.
რა ვართ ადამიანები?
კეთილები?
ბოროტები?
ცხოველები?
მცენარეები?
არა,ჩვენ სრულიად სხვა ვართ,ჩვენ ადამიანები ვართ,ვითომ ჭკვიანები,ამკთ ვიკვეხნით,მაგრამ ტყუილად, საკუთარი თვის განადგურებაში პირველები ვართ.
ახალი წელი მწერალო! ახალი წელი!
მახსენებს გონება და დიდ წითელ იქსს მინთებს შუბლზე,იმ ადგილას სადაც სინდისის ძარღვი გადის, მგონი განზრახ მიკეთებს, კიდევ კარგი ეს ძაფი მაინც მაქვს მე და სხვა ბევრ ადამიანს მთელი.
ახალი წელი მაინც ბედნიერებაა.
მთავარი კი ალათ ბავშვების ბედნიერებაა.
ეს დღე ბავშვებისთვისაა ისინი სხვაგვარად აღიქვავენ,ჯადოსნურად.
უფროსები კი....
მათთვის მხოლოდ ის დღეა როცა ბევრი უნდა ჭამო და დალიო,გაერთო კიდეც.მაგრამ გართობაც სხვაგვარად გვესმის ჩვენ უფროსებს,დიდებს .
ბავშვებისთვის კი,მათთვის ყველაფერი სიხარული,იმედი და სასწაულია.
ახალ წელსბავშვების არომატი აქვს მანდარინთან შერეული და ეს ორი საოცარ კონტრასტს ქმნის.უფ სასწაული სურნელია.
ბავშვების არომატში ყველაფერი შედის:
გოზიანყი
ჩურჩხელა
თოვლის ბაბუა
ნაძვისხე
ჩიჩილაკი
საცივი
კოკა კოლას რეკლამა
საახალწლო რეკლამები
მაშხალები
თოვლი
ფიფქები
სტაფილოს ცხვირი და ნახშირუს თვალები
სათამაშოები
შუშხუნები
ფეიერვერკები
ყველაფერი საერთოდ ყველაფერი ახალი წლისეული და ბავშვისეულია.
ბავ შვების დღეა.
ამ დღეს ისინი უნდა იყვნენ ბედნიერები.
რისი არომატი აქვს ახალ წელს?
იმედის, იმედს საწინდარი კი ღიმილია.
მანდარინის, მანდარინის საწინდარი კი ჩენი, ყველას მშობლიური დედა მიწაა.
ღიმილის, ღიმილის საწინდაი კი იმედია.
რა არის ახალი წლის ჯადოსნურობა?
ბედნიერება
სასწაული
ოცნებების ახდენა
სიყვარული
ბოლოს! ახალი წლის არომატი? შერეული, ბევრი არომატი აქვს ახალ წელს, კარგი და ცუდი, ტკბილი და მწარე , ლამაზი და მახინჯი ............
და მაინც რა ჯადოსნური და კეკლუცია მანდარინის ის ყვითელ შხები სტაფილოსფერში რომ გადადის .
და რა უბედუია ის ნაძვი დედას რომ გამოგლიჯეს მკერდიდან და ეხლა მწვანე წიწვები უყვთლდება საწყალს.

ნუ მოჭრი ნაძვს ის სუნთქავს!