ბევრს ვფიქრობ და ვერ ამიხსნია ცხოვრებაში რას უნდა მიაღწიო რომ ბედნიერი იყო, არც ის ვიცი ბედი თუ არსებობს გამიგია ამბობენ ადამიანი რომ დაიბადება რაც ბედი ეწერება ის არ იცვლებაო, ეს მხოოლოდ ულიზია, ჩვენ ადამიანებიც ხომ ილუზიებით ვცხოვრობთ, ყველაფერს ბედს ვაბრალებთ, ცხოვრებაზე ვწუხვართ არ გაგვიმართლა, ზოგიც ბედნიერებას ფულში ხედავს, ზოგიც სიყვარულში, რა არის ბედნიერება? ვფიქრობ დაა ჩემი აზრი ჩამომიყალიბდა, მე ჩემს ცხოვრებაში სულ ცოტა მაბედნიერებს, თუნდაც როდესაც ჩემს ახლობელ ადამიანებს რამიტ ვეხმარები და მათ სახეზე სიხარულს ვხედავ, ზოგჯერ ჩემი წარმატება ისე არ მახარებს როგორც სხვისი, არა რაგაც ეს დაუჯერებლად ჩანს სხვისი გადმოსახედიდან, მაგრამ ეს ხომ ჩემშია, მინდა რომ უპირველეს ყოვლისა ადამიანი ვიყო ამ ცხოვრებაში, და შემდეგ უკვე კარიერა დაა სხვა წარმატებები, ხალხის სიყვარული სითბო დამოკიდებულება აი რა მაბედნიერებს, განა ადვილად მისაგწევია ადამიანმა სითბო ასხივოო, ეს ჩემშია და ჩემი შინაგანიაა, ძალიან ამბიციური ვარ მინდა რომ ყველას ვუყვარდე, მარა იმაზე კი არ ვფიქრობ რომ ცხოვრებაში ყველას ვერ ეყვარებიი, დალხენილი ცხოვრება არასოდეს მქონია დაა მე ამით არ ვსაყვედურობ არც უფალს არც ბედს, ასეთი ცხოვრება რომ არა არ ვიქნებოდი ასეთი თბილი , არ მეცოდინებოდა ადამიანური ფასეულობები, ყოველთვის იმას ვთხოვ უფალს შემაძლებინოს ცხოვრებაში იმდენი, ბევრი ბრძოლის შედეგად დავიმკვიდრო ისეთი ადგილი ცხოვრების იმ ეტაპს მივაგწიო ჩემი სიტყვა ყველგან მეთქმოდეს და კიდევ დავეხმარო ჩემზე გაჭირვებულ ადამიანებს და ბოლოს სიყვარული მაჩუქოს ცხოვრებამ ისეთი სადაც არ იქნება სიყალბე ტყუილი წრფელი გრძნობა, საყვარელი ადამიანი გვერდით რომელიც ცხოვრებას გამილამაზებს. ჩემი რჩევაა არ იჩივლოთ ცხოვრებაზე და უფალს ყოველთვის მადლობა უთხარით, ყველა გათენებული დგისთვის რომ ყოველ დილით ალიონს ხედავთ, ყოველი ჩასუნთქული ჰაერისთვის, ბედნიერება ეძიეთ წვრილმანებში განა მეტი რა არის ეს ცხოვრებაა თეატრია დააა ჩვენ კი მოსული მსახიობები, და ვეცადოთ ჩვენი როლი გირსეულად შევასრულოთ , ესარის ჩემეული ბედნიერების რეცეპტი.