წამის უკანასნელ ამოსუნთქავამდე, უნაყოფო ანგარიშისას, რიცხვის არასასრულ მონაკვეთამდე, უსასრულობის უსასრულო ჯაჭვამდე, დღეში დაახლოებით სამსაათნახევარს, შუაღამეს გადაცდენილი ანგარიშებით, მიკერძოებული ალგორითმებისა და საძულველი განტოლებების პასუხამდე, გაღვიძებისა და დღის არსებობის დროს, შუაღამის მომქანცველი უძილობისას, არასასურველი ფიქრების თავიდან აცილების მიზნით, უუნარო თვალებდახუჭულ ყოფასა და ბევრი, დამარილებული ცრემლის მაგალითზე, გულის ერთი ფეთქვიდან-მის გახშირებულ ფეთქვამდე, ჩასუნთქვისა და ამოსუნთქვის შეუცვლელ სინქრონზე, სუსხიანი დღის შესუნთქვისა და მორიგი წარუმატებელი გასაუბრების შემდეგ, საკუთარი უსაფუძვლო უსაქმურობისა და ქანც-გაწყვეტილი თვითგვემის გასწვრივ, მარმარილოს ცივ იატაკზე დაცემისას ანდაც კიბეებზე სამი საფეხურის აცილებით გადახტომის გამო, ფეხის აუხსნელი ტკივილისას, ლექციებზე დაუსწრები ქულებისა და მორიგი დასრულებული კოცნის დროს, წაშლილი მზერის და ხალხის უსაზღვრო ნეგატიური ,,ჩაკიდების“ მიზეზით, სწორ ხაზზე გაუსვლელობის გამო, არაფხიზელ მდგომარეობაში სიარულის დროს და სიცილი იქ,სადაც სასაცილო მხოლოდ, ჩემი უცაბედი რეაქციაა, მორიგი მომატებული კილოგრამისა ანდაც დარდის იმ ჰორიზონტამდე, სადაც საკუთარი კეთილდღეობის იქით ბევრი არაფერი იმალება, უინტერესობის საზომით ავღანელი ბავშვების, ჰომოსექსუალების, ადამიანთა უმცირესობის, უნაყოფო წყვილებისა და რასიზმზე მებრძოლი დაჯგუფებების მიმართ...

ვზივარ ხმაამოუღებლად, შეურხევლად, ალოგიკურად და ვფიქრობ მე რომ ეს ,,წყეული“ ადამიანობა გადამეგდო,რა ვიქნებოდი...
მერე კი ისევ
მუდამ შეცდომით არჩეული ადამიანის მიმართ რწმენისა, ფიქრში აცდენილი მეგობრების,დაულაგებელი საახლობლოს და მარტოსული ჯიბის გაუთავებელი ოხვრის მიუხედავად... იმის გასააზრებლად რომ მიტოვებული ხარ, მობეზრებული ხარ, მოსაწყენი ხარ, არასექსუალური ხარ, ბავშვი ხარ,ზრდასრული ბავშვი ხარ... გამუდმებით ბავშვი ხარ...
ამ უდრეკი, საზიზღარი ჯაჭვის სიმყარისა და ზოგჯერ სხეულდაცლილი, ემოციაგაფანტული, სიცარიელით შევსებული ყოველი გაწელილი საათის მერე...
ვზივარ და ვფიქრობ

მე რომ ეს .. ეს...
თვალებს ვხუჭავ და ღრმად ვისუნთქავ არსებულობას.

ვიხსენებ...
თვალები, ტუჩები, შეხება, სურნელი,საუბარი,ხმა, წინადადება,ბგერა,წამზომი,შეგრძნება,ტკივილი,სიხარული,ფეთქებადი ბედნიერება,სიყვარული.... მობილიზება, გამოფხიზლება, ჩახუტება, ცხელი სხეული,მწვავე ორგ... მოლოდინი, ბუნება,ფოთლები, გაზაფხული.
ადამიანობა- უფრო მეტად ვხუჭავ თვალებს- საოცარია.
მე ვუყურებ ვარსკვლავებს, მე ვსაუბრობ ვარსკვლავებზე, მე მჯერა ვარსკვლავების, მე აღფრთოვანებული ვარ, გაღიმებული ვარ,მოციმციმე ვარ...
მე ადამიანი ვარ.