გათენდა მზის გამჭოლი მზერა და შენი თვალები ერთმანეთს შეერწყა,ნაზად მოიფშვნიტე თვალები ირგვლივ მიმოიხედე და ისევ იგივე სცენარი დაგხვდა სიცარიელე, საწოლიდან წამოდექი და შენი ნატიფი სხეული მიანდე მზის სხივებს, ახლა კი მართლა ანგელოზი ხარ რომელიც ჩემში ცოცხლობს ვისთვისაც ვარსებობ და ვსუნთაქავ,ვიცი როცა ჩემზე ფიქრობ ყოველთვის ციფრები გიტრეალებს თავში საკუთარ თავს ეკითხები ნუთუ ღირს ამ 19 წლის ბიჭის შეყვარება...იცი მეც მიფიქრია ამაზე და ერთ რამეს მიხვდი როგორც ცხელ წყალში ყველა ადამიანის კანი მახინჯდება ისევე უწევს ყველას სულის დასახიჩრება ამ ცხოვრებაში მხოლოდ განსხვავება ისა ვის როდის მოუწევს,ხოდა შევხვდით ის ორნი რომელსაც ადრე მოუწიათ რიგმა და ახლა რაღაც უაზრო ციფრების გამო უნდქ ვთქვა უარი არა... არამც და არა,მე შენ გიპოვე შეგიგრძენი და გულში ადგილი მოგინახე და ახალა არავის დავუთმობ ამ ადგილს,ვიცი ყველაფერი შენი გადასაწყვეტია მაგრამ უბრალოდ მინდა დაგეხმარო არჩევანში არ მინდა რომ მიმატოვო..... კი შენ მართალი ხარ მე მშიშარა ვარ, დიახ მეშინია მარტო წინ წასვლის არ მინდა მეგზურის გარეშე ამ გზაზე სიარული რადგან ვიცი გადამსრისავენ,არვიცი რამდენად გჯერა ამ სიტყვების მაგრამ ღმერთია მოწმე რომ გულიდან ამომდის თითეული სტრიქონი თითული ბგერა და აბზაცი...მოსაწყენია ამ ბიჭის წერილების კითხვა წერილიც დახიე ჩანთა აიღე და ფართო ქუჩებს ეწვიე, მინდა როცა ქუჩაში გახვალ მიმოიხედო ირგვლი, თუ შეამჩნევ სიყვარულს ან მომღიმარ სახეებს ალბათ უკვე დაიღალე უშედეგო ძებნით,სასწავლებელშიც მიხვედი ირგვლი ყალბი ღიმილით ანიშნე ყველას რომ ყველაფერი რიგზე, არადა ვინ იცის რამხელა დარდი იმალება ამ გოგოს სულის სიღრმეში...სასწავლებელიდან გამოხვედი, აი მოსაწყენი დღეც დასრულდა იქ მეორე ქვეყნის კიდეში იმ ბიჭს გაეღვიძა იმ მოსაწყენ წერილებს რომ წერს არადა როგორ უნდა ბედნირება გაჩუქოს ალბათ ასეც იზამდა ამის ჩუქება რომ შეეძლოს,ტელეფონის ბზუილმა დაარღვია შენს ოთხაში გააბატონებული სიჩუმე და მორიგი ბანალური წერილი მიიღე ბიჭისგან რომელსაც ასე ძლიერ უყვარს რომლის იმედიც შენ ხარ.
